สองคนคู่
(กตัญญูกับบุพการี)
ลูกหลานเกียจคร้าน
พระท่าน ว่าเป็นมลทิน
ทำตระกูล เศร้าหมองสิ้น
มีแต่กิน แต่เที่ยว
เล่นการพนัน คบคนพาล
การงาน ไม่เหลียว
จะสอนจะเคึ่ยว
ทำตาเขึยว ใส่พ่อแม่
นอนคลุมโปง
ตื่นสายโด่ง ตะวันเที่ยง
โต๊ะตั่งเตียง
ผ้าห่มที่นอน หมอนหนุน
ข้าวของ เครื่องใช้
กระจัดกระจาย วายวุ่น
ใจหมกมุ่น วุ่นแต่เล่น
เป็นที่เวทนา
ปัญหาลูกหลาน
เพราะเราท่าน อกตัญญู
ไม่ได้บำรุงเชิดชู
บูชาท่าน นั่นเป็นเหตุใหญ่
ไม่ได้เลี้ยงดูบุตร
จึงเกิดเหตุสุดวิสัย
บุตรจัญไร จึงเกิดขึ้น
ไม่อาจฝืน ผลกรรม
คนกตัญญู คือผู้
ซาบซึ้ง ถึงบุญคุณ
ใจอบอุ่น ซาบซึ้ง
จึงกระทำ แต่ความดี
ทำตนให้บริสุทธิ์
ประดุจ สังข์ขัดสี
จึงเป็นบุตรที่ดี
มี ความกตัญญู
ความดีที่ว่า
นำไปหา บริสุทธิ
คืออดที่ จะแผ่ดี
ต่อไป ไม่ได้
จึงเข้าไปสอนสั่ง
อย่าง ตั้งใจ
ความดี จึงขยาย
ไปสู่ สังคม
การเลี้ยงดูบุตร สุดที่รัก
ให้มาก กตัญญู
นั่นคือผู้
ได้ชื่อว่า บุพการี
พาเข้าวัด
ปฏิบัติธรรม สร้างบารมี
บุพการี
มีบุตรกตัญญู เป็นคู่กัน
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น