ชีวิตน่ากลัวนัก
(ด้วยไม่รู้จักมโนกรรม)
กฎหลักกฎเหล็ก กฎแห่งกรรม
คนทั้งหลาย ฟังแล้วขำ และรำคาญ
ทำตนเป็นปลาตาย ไหลตามน้ำทั้งนั้น
ขยันหาแต่เงิน เพลิดเพลินทางโลก
ไม่เชื่อเรื่องโลกนี้โลกหน้า
ไม่เชื่อว่าพระคุณมารดาบิดา มีจริง
ไม่เชื่อว่า เทวดามี ขำกลิ้ง
ไม่เชื่อจริงๆ ว่ามีผู้หมดกิเลส
ผู้ไม่เชื่อทั้งหลาย ไปสู่อบายทั้งนั้น
ยากหลาย อย่าฝัน ขึ้นสวรรค์ ไม่ง่าย
เกิดเป็นมนุษย์ยิ่งยาก ยิ่งกว่ายากสุดใจ
หลวงปู่ฯจึงได้ ตั้งใจปราบมาร
กุศลกรรมบถ และอกุศลกรรมบท
(ด้วยไม่รู้จักมโนกรรม)
กฎหลักกฎเหล็ก กฎแห่งกรรม
คนทั้งหลาย ฟังแล้วขำ และรำคาญ
ทำตนเป็นปลาตาย ไหลตามน้ำทั้งนั้น
ขยันหาแต่เงิน เพลิดเพลินทางโลก
ไม่เชื่อเรื่องโลกนี้โลกหน้า
ไม่เชื่อว่าพระคุณมารดาบิดา มีจริง
ไม่เชื่อว่า เทวดามี ขำกลิ้ง
ไม่เชื่อจริงๆ ว่ามีผู้หมดกิเลส
ผู้ไม่เชื่อทั้งหลาย ไปสู่อบายทั้งนั้น
ยากหลาย อย่าฝัน ขึ้นสวรรค์ ไม่ง่าย
เกิดเป็นมนุษย์ยิ่งยาก ยิ่งกว่ายากสุดใจ
หลวงปู่ฯจึงได้ ตั้งใจปราบมาร
กุศลกรรมบถ และอกุศลกรรมบท
ไม่มีใครกำหนด เป็นกฎธรรมชาติ
ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ชัด
ไม่เกินไม่ขาด แต่ละอย่าง ต่างก็มี๑๐
ทางทำดีมี๑๐ นี้คือ กุศลกรรมบท
ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ชัด
ไม่เกินไม่ขาด แต่ละอย่าง ต่างก็มี๑๐
ทางทำดีมี๑๐ นี้คือ กุศลกรรมบท
ส่วนทำชั่วทั้งหมด อกุศลกรรมบท ก็มี๑๐
กายกรรม๓ วจีกรรม๔ มโนกรรม๓ รวม๑๐
เป็นบุญก็๑๐ เป็นบาปก็๑๐ รวม๒๐กรรม
กุศลกรรมบท ทางกาย มี๓ นามว่า
ไม่ฆ่า ไม่ลัก ไม่เจ้าชู้
วจีกรรม๔ไม่โกหก ไม่ส่อเสียด เป็นคู่
และเป็นผู้ ไม่พูดหยาบ ไม่เพ้อเจ้อ
กุศลกรรมบท ทางใจ มโนกรรม๔
มี ไม่คิดโลภ ไม่คิดพยาบาท
ไม่มีความคิดเห็นผิดเป็นชอบ ตระบัด
ของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ไม่มีเว้น
มโนกรรม เป็นที่สุดของกรรม
พูดกับทำ กรรมอ่อนกว่า
เพียงคิดอยู่ในใจ นี่หละ
แต่ว่า คนทั้งหลายไม่ใส่ใจเลย
มโนกรรมทางกุศล เลิศล้น คือสมาธิ
เจริญสติ ภาวนา
กระทั่งใจ ใสสว่างจ้า
เกิดสุขอุรา มีเมตตาเกิดขึ้น
สวดมนต์นั่งสมาธิ จึงเป็นกรณียกิจ
ต้องสวดเนืองนิจ ไม่ขาด
มิฉนั้น นั่นหรือ คือประมาท
และทุ่มชีวาต ประพฤติธรรม
;;;;;;;;;;
กายกรรม๓ วจีกรรม๔ มโนกรรม๓ รวม๑๐
เป็นบุญก็๑๐ เป็นบาปก็๑๐ รวม๒๐กรรม
กุศลกรรมบท ทางกาย มี๓ นามว่า
ไม่ฆ่า ไม่ลัก ไม่เจ้าชู้
วจีกรรม๔ไม่โกหก ไม่ส่อเสียด เป็นคู่
และเป็นผู้ ไม่พูดหยาบ ไม่เพ้อเจ้อ
กุศลกรรมบท ทางใจ มโนกรรม๔
มี ไม่คิดโลภ ไม่คิดพยาบาท
ไม่มีความคิดเห็นผิดเป็นชอบ ตระบัด
ของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ไม่มีเว้น
มโนกรรม เป็นที่สุดของกรรม
พูดกับทำ กรรมอ่อนกว่า
เพียงคิดอยู่ในใจ นี่หละ
แต่ว่า คนทั้งหลายไม่ใส่ใจเลย
มโนกรรมทางกุศล เลิศล้น คือสมาธิ
เจริญสติ ภาวนา
กระทั่งใจ ใสสว่างจ้า
เกิดสุขอุรา มีเมตตาเกิดขึ้น
สวดมนต์นั่งสมาธิ จึงเป็นกรณียกิจ
ต้องสวดเนืองนิจ ไม่ขาด
มิฉนั้น นั่นหรือ คือประมาท
และทุ่มชีวาต ประพฤติธรรม
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น