คนพาลแสนจะยิ่งใหญ่ (แต่สุดท้ายแพ้ภัยตน) :: ผู้มีสัจจะธรรม เลิศล้ำ บริสุทธิ์แท้ มีแต่ดีกับดี เป็นที่รัก คนใคร่ใกล้ชิด สนิทสนม อยากรู้จัก ยิ้มละมุน อุ่นละไมยิ่งนัก น่ากราบไหว้

คนพาลแสนจะยิ่งใหญ่
(แต่สุดท้ายแพ้ภัยตน)

ผู้มีสัจจะธรรม เลิศล้ำ บริสุทธิ์แท้

มีแต่ดีกับดี เป็นที่รัก

คนใคร่ใกล้ชิด สนิทสนม อยากรู้จัก

ยิ้มละมุน อุ่นละไมยิ่งนัก น่ากราบไหว้

ทั้งต่อหน้า ลับหลัง

จริงจัง จริงใจ ตลอดเวลา 

อุปสรรค น้อยใหญ่ ไม่หนีหน้า

นำพา นำสุข ทุกสถาน 

สม่ำเสมอเป็นที่สุด ดุจดาวประกายพรึก 

อร่ามลึก เป็นประจำ ทุกค่ำคืน

วางใจได้ มิเปลี่ยน เป็นอื่น

มหาชนชื่นมื่น ยินดี ปรีดา

ความดี นี้หละ เสน่หาของมนุษย์

หอมสุดสุด ทั้งมนุษย์ และเทวา

ทนไม่ได้ ขวนขวาย มาหา

ล้อมรักษา ดุจมารดา เลยทีเดียว

อีกทั้งบารมีกล้า ทรงพลานุภาพ

 กำหราบ ปราบ หมู่มาร

เพียงนั่งนิ่งๆ ปล่อยวางทุกสิ่งอัน

แต่อานุภาพนั้น ยิ่งใหญ่ ใดไม่เทียม

โลกสะเทือนเลื่อนลั่น อัศจรรย์แท้

นี่แหละ ของแท้ พระโพธิสัตว์
  จากครรภ์ พระมารดา ลมชวาต

 พระโพธิสัตว์ ตรัสรู้ธรรม

ปฐมเทศนา โลกา ไหวหวั่น

ปลงสังขาร ปฐพีเลื่อนลั่น สั่นไหว

ปรินิพพาน สะท้านโลกาได้
อจินไตย ยิ่งใหญ่แท้

บริสุทธิ เป็นอาวุธสุดดี ปราบมาร 

น่าอัศจรรย์ ภัยพาลพ่าย
คนพาล จะยิ่งใหญ่สักเพียงไหน
ทำร้ายผู้บริสุทธิ์ไม่ได้ บาปหลาย แพ้ภัยตน

;;;;;;;;;;