ขยันขาดปัญญา (เรียกว่า ก้าวก่าย) :: คนทั้งหลาย ขาดสุขภายในและใจปีติ ตัดอยากไม่ได้ มีใจร้อนรน มองออกไปนอกตัวเป็นปกติ ขี้บ่น อดทนไม่ไหว แพ้ภัยตนเอง

ขยันขาดปัญญา
(เรียกว่า ก้าวก่าย)

คนทั้งหลาย ขาดสุขภายใน

จึงตัดอยากไม่ได้ มีใจร้อนรน
มองออกไปนอกตัวเป็นปกติ ขี้บ่น
 อดทนไม่ไหว แพ้ภัยตนเอง

เมื่อใจสว่างมีปัญญา จะมีสุขภายใน
ปีติใจจะมา เมตตาจะมี
ใจอ่อนละมุน อุ่นละไม สุขี
มหาชนนิยมเปรมปรี รักสามัคคี ได้ที่พึ่ง

 คนทั้งหลาย ไม่รู้ตัวว่า ประมาทขาดสติ
คือ ไม่เอาใจไว้ที่ ในตัว
แต่มองออกข้างนอก จึงเมามัว
ลืมตัว ลืมกลัวภัยอบายภูมิ
 

 แม้ทุกข์โศก ก็ยังไม่ทิ้งโลก อยู่อย่างนั้น

 ด้วยพญามาร เอาอวิชชามาปิดบัง
 ดื้อรั้น มีมานะทิฏฐิ มิยอมฟัง
ช่างน่าชัง สมน้ำหน้า ล้วนญาติกาของเรา

คนทั้งหลาย เมามาย ในวัตถุ
เหมือนปลา ที่อยู่ในน้ำ
 ใช้ชีวี มิคำนึงถึงศีลธรรม
แม้ทุกข์กระหน่ำ เพียงไหน ก็ไม่ได้สติ

ไม่สนใจมองข้างใน มองแต่ข้างนอก 
ใจเป็นวอก รู้ถ้วนถี่ เรื่องไม่ดี ของคน

มีอารมณ์เปราะบาง คั่งค้าง บ่น

กลายเป็นคน ขี้บ่น นินทาชาวบ้าน

พ่อแม่ผู้ใหญ่ ใส่ใจ ลูกหลาน

เข้าไปบริการ แต่ลูกหลาน ขยาด

เมตตาเขา เอ็นเรา ขาด

ผิดคาด เหมือนชาวนา กะงูเห่า

อีกอย่าง ศีลไม่ถึง ใจจึง ไม่อ่อนโยน

สังเกตได้ เป็นคน รนราน

พูดกดๆ ข่มๆ ไม่อ่อนหวาน

เหมือนตำรวจทหาร พูดขวาน ผ่าซาก

ศีลดี อยู่ที่ สะอาดหมดจด

สะอาดหมด ถึงหยด สุดท้าย

ค่อยๆเช็ดถู ด้วยใจ ละมุนละไม

อย่าเร็วเกินไป จะกลายเป็น รน

ทำความสะอาด ไม่เอาเพียง สะอาด

แต่เอามารยาท ที่ อ่อนโยน

ใจนุ่มนวล ไร้ กังวล

เมตตาล้น คนเข้าหา อาสาทำงาน

;;;;;;;;;;