ชีวิตต้องเดินทาง
(จึงต้องปล่อยวางโลก)
ชีวิต ต้องเดินทาง
จึงต้องปล่อยวาง ทางโลก
แล้วเดินทางธรรม สะอาด ไม่สกปรก
ทางสายกลาง พ้นโลกโลกีย์
ต้องปล่อยวาง สามอย่าง
หนึ่ง สิ่งภายนอก ให้บำเพ็ญทาน
สอง ร่างกาย รักษาศีลให้มั่น
สาม สำคัญสุด หยุดใจได้
บำเพ็ญทาน ขจัดตระหนี่
ขจัดกิเลสตัณหากาลี หนีกรรม
ได้ใหม่ ลืมเก่า คนต่ำ
โง่เขลาล้ำ ไม่เอาบุญ
รักษาศีล ต้นสมบัติ
ศีลขาด ทรัพย์วิบัติ แน่นอน
เจ็บป่วยไข้ แสนทุกข์ร้อน
กรรมสะท้อน แพ้ภัยตนเอง
หยุดใจนิ่งได้ ไม่คิดอ่าน
ไม่ฟุ้งซ่าน คือการชนะตน
เป็นบัณฑิต ฝึกใจ สุขล้น
คนเหนือคน เหนือโลกตัณหา
ทางธรรม ทางให้ การสละ
ทางสุขสมปราถนา สมบัติสาม
บุญอริทรัพย์ มีบ่อสมบัติ ติดตาม
สมบัติสาม ตามติด ทุกภพชาติ
ทาน ให้ทรัพย์ ให้ความรัก
ศีล เท่ากับ ให้มารยาท ให้ความเคารพ
ภาวนา ให้การบูชา น้อมนบ
ชีวิตงามจบ สามภพแซ่ซร้อง
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น