ถึงปีใหม่ (ควรได้ปีติ) ถึงปีใหม่ ควรได้ปีติ ภูมิอกภูมิใจที่ มีชีวีไม่ประมาท ทานศีลภาวนา ไม่ขาด เป็นบุตรอภิชาติ ของพ่อแม่

 ถึงปีใหม่
(ควรได้ปีติ)

ถึงปีใหม่ ควรได้ปีติ

ภูมิอกภูมิใจที่ มีชีวีไม่ประมาท

ทานศีลภาวนา ไม่ขาด

เป็นบุตรอภิชาติ ของพ่อแม่

เข้าวัดปฎิบัติธรรม เป็นกรณีกิจ

เป็นชีวิต อุดมภ์การณ์

เตรียมตัวตาย ไม่ไปอบาย ทุกข์อนันต์

หนีห่างมัน กฎแห่งกรรม

ปุถุชน คนส่วนใหญ่

ถึงปีใหม่ รื่นเริงสนุกสนาน

ประมาทในชีวิต ไม่คิดถึงภัยกัน

วัฏสงสาร มหันตภัย

วัฏสงสาร  คุกประหารแท้ๆ

ตอนจะตายนั่นแหละ จะรู้

กิเลสตัณหา มันแน่ ปิดตาปิดหู

ปุถุชนทุกผู้ ไม่ลืมหูลืมตา

เป็นมิจฉาทิฏฐิ สุดที่จะสอนสั่ง

ดื้อด้านดันทุรัง ไม่ฟังใคร

อวดดีอวดฉลาด มีสมบัติหลาย

หารู้ไม่ ตนเป็นปุถุชน ไม่ใช่บัณฑิต

ชีวิตพระ เหมือนว่าไม่ทำอะไร

หารู้ไม่ ท่านเป็นครูชีวิต

ชีวิตต้องเดินทางไกล ที่มืดมิด

ทางขีวิต วัฏสงสาร

ทางธรรม ทางสว่าง ทางสมบัติ

พระท่านรู้ชัด ปฎิบัติเป็นตัวอย่าง

เป็นกัลยาณมิตร นำทาง

นำความสว่าง มาสู่สรรพสัตว์

;;;;;;;;;;