ชีวิตนี้น้อยนัก
(สักฟองน้ำฝน)
ชีวิต เป็นของน้อยนัก
ถูกชราพราก นำเอาไป
ย่อมไม่มีเครื่องต้านทานได้
ผู้เห็นภัยมรณะ มุ่งหาความสงบ
พึงละ โลกามิส
เป็นยาเสพติด ที่คนคิดไม่ถึง
ร้ายสุดๆ ทำลายสติ คุณธรรมที่หนึ่ง
อันเป็นที่พึ่ง ประหนึ่งมารดา
ชีวิตหลังตาย ภัยชีวิต
มารลิขิต ทุกชีวิตเวียนว่าย
สังสารวัฏฏ์ หรือคุกประหาร ก็ใช่
น่ากลัวหลาย ในอบายภูมิ
อย่าฝันว่าจะพ้น
ถ้าไม่ใช่คน แสวงบุญสร้างบารมี
และเจริญสติ เป็นกิจกรณีย์
เข้าวัด นี้ จึงจำเป็น
ปุถุชน คนไม่เข้าวัด
ทิฏฐิจัด ช่างประมาทชีวิต
ไม่เชื่อพระ แต่เชื่อตัณหา อำมะหิต
ใกล้ตายได้คิด สุดเสียใจ
โลกามิส คือเหยื่อล่อ
ปุถุชนน้ำลายสอ อดไม่ได้
เหมือนปลาหลงเหยื่อเบ็ด ยอมตาย
จะกินให้ได้ ตายก็ยอม
ชีวิตนี้น้อย สักเท่าฟองน้ำฝน
หล่นแล้วก็หาย อย่างนั้น
คือท่านเทียบกับเวลา ในคุกประหาร
วัฏฏสงสาร ยาวนานนัก อจินไตย
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น