รู้จักปล่อยวาง (เข้าสู่ทางสุขสมปราถนา) รู้จักปล่อยวาง สำคัญนัก ใจเราจึงจัก เดินทางภายในได้ เป็นทางสายกลาง ไร้อันตราย ทางภายใน ทางธรรมทางสมบัติ

 รู้จักปล่อยวาง
(เข้าสู่ทางสุขสมปราถนา)

บัณฑิต ปล่อยวางภายนอก

ปัญญาบอก เดินทางภายใน

ทางสายกลาง ไร้อันตราย

 ทางสว่างใส ทางธรรมทางสมบัติ

ปุถุชน ไม่ปล่อยวาง

เดินตามทางโลกีย์ ที่ไหลลงต่ำ

เป็นทางเตียน สะบายล้ำ

ไม่รู้ตัวว่าลงต่ำ ดำดิ่งสู่อบาย

ไม่รู้จักปล่อยวาง

เดินตามทางมาร อันตราย

ทางโลกีย์ เวียนว่าย

สุดอันตราย สังสารวัฏฏ์ คุกประหาร 

ปล่อยวาง หนึ่ง โภคทรัพย์สมบัติ

ขจัด ความตระหนี่ ด้วยทาน

ผู้ให้ คือผู้ได้ ทรัพย์อนันต์

บุญบันดาล จึงได้

การทำทาน เกิดใจสันโดษ

ประหยัดสุด ประโยชน์สูง

แสวงบุญ สร้างบารมี มุ่ง

ชีวิตเดินทางสูง ทางธรรม

โภคทรัพย์ มีสำหรับทาน

เปลี่ยนเป็นบุญท่านั้น ปลื้มใจ

สะสมบุญ ดีกว่าสะสมบาปไว้

มีแล้วไม่ให้ ไปอบายภูมิ

สอง ปล่อยวางกาย ด้วยศีล

 กายวาจา เป็นอาจิน สงบสะอาด

อานุภาพ สุดคาด

ภัยใดใด ไม่อาจเข้าใกล้

สาม ปล่อยวางใจ ปล่อยวางความคิด

หยุดให้สนิท ไม่คิดไปภายนอก

เป็นเหมือนพยับแดด เท่านั้นดอก

สิ่งภายนอก ล้วนหลอกๆ อย่ายึดติด

เมื่อติดใจ ลุ่มหลง

ทำใจมืด ยากปลง มัวเมา

สติปัญญาไม่มี โง่เขลา

ที่หน้าเศร้า มิจฉาทิฏฐิ

ทานศีลภาวนา จึงเป็นชีวิต

มีสติ ทำจิต ปล่อยวาง

เดินตามทางธรรม ทางสายกลาง

ทางสว่าง ทางมรรคผลนิพพาน

;;;;;;;;;;