ชีวิตต้องเข้าวัด
(ต้องไม่ขาดหมู่คณะ)
ไม่เศร้าโศก ถึงสิ่งที่ล่วงไป
ไม่ใฝ่หา สิ่งที่ยังมาไม่ถึง
เป็นไปด้วยสิ่ง เฉพาะหน้า จึง
ผิวพรรณ เต่งตึง ผ่องใส
ชีวิต สุดขีด รักษาใจ
อย่าปล่อยไป ในสิ่งภายนอก
อันเป็นเหยื่อ ที่ตัณหาหลอก
ล่อใจให้ออก แล้วไล่ล่า
ใจที่ออก เป็นลูกแกะหนีเที่ยว
ประเดี๋ยว จะเจอสุนักป่า
น้ำลายสอ เขี้ยวโง้ง รอท่า
เป็นอาหารโอชะ ของมัน
เมื่อใจอยู่ในตัว เป็นสุข
ต่างจากสนุก สนาน
ใจสุข จะรู้สึกซาบซ่าน
กระทบผิวพรรณ วรรณะงาม
ผิวพรรณ ผ่องใส
โรคภัย ไม่มี
น่าเคารพ น่าเลื่อมใส เหลือที่
เป็นคนดี เป็นศักดิ์ เป็นศรีสังคม
การฝึกสติ ฝึกตน ทนโลกีย์
เป็นคนดี ศรีสังคม
มีจิตเมตตา มหาชนนิยม
ธรรมชาติอุ้มสม สวยงาม
การเข้าวัด ปฏิบัติธรรม จำเป็น
ทำความดี เน้น อยู่ในหมู่คณะ
ไม่อาจประมาท หมู่มารา
เช่นสุนักป่า น้ำลายไหลย้อย คอยจ้อง
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น