อายุมนุษย์น้อยนัก
(คนดีตระหนัก จึงไม่ประมาท)
อายุของมนุษย์นี้ น้อยนัก
คนดีตระหนัก จึงไม่ปมาทะ
ทำตน ประดุจคน ไฟไหม้ศีรษะ
มฤตยูจะไม่มา ย่อมไม่มี
ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ทั้งเขลาและฉลาด
ล้วนตกอยู่ในอำนาจ แห่งความตาย
ไม่อาจ หลบหลีกได้
ล้วนมีความตาย เป็นเบื้องหน้า
จะอยู่ในอากาศ อยู่กลางสมุทร
แม้อยู่ในสุด ในหลืบเขา
ก็ไม่พ้นจาก มฤตยูเจ้า
ทุกที่ภูมิลำเนา ความตายไม่เว้น
ความตาย ทำลายผู้ติดในกาม
ที่มีอารมณ์วาบหวาม กับสิ่งภายนอก
กามไม่มีอิ่ม ขอบอก
เอาคนเป็นวอก ไว้ในอำนาจ
ผู้เลี้ยงโค ย่อมต้อนฝูงโค
ด้วยไม้พลองอันโต ฉันใด
ความแก่และความตาย
ย่อมต้อนอายุ ของสัตว์ ไปฉันนั้น
ภาชนะดิน ที่ช่างหม้อปั้น
ที่สุดแล้วนั้น ล้วนมีความแตกสลาย
ชีวิตสรรพสัตว์ ก็ฉันนั้น ทนไม่ได้
สูญสลาย ไปตามกาลเวลา
ห้วงน้ำ ที่เต็มฝั่ง
ยังพัดต้นไม้ ริมตลิ่งไป ฉันใด
สัตว์มีชีวิตทั้งหลาย
ถูกความแก่ความตาย พัดไปฉันนั้น
;;;;;;;;;;
