ยากจน จนยาก อยากจน (คนสามคนอยู่บนโลก) ยากจน จนยาก อยากจน คนสามคน อยู่บนโลก มีพฤติกรรมต่างกัน ควรยก เอามาสาธก อธิบาย เตือนใจคน

ยากจน จนยาก อยากจน
(คนสามคนอยู่บนโลก)

ยากจน จนยาก อยากจน 

คนสามคน อยู่บนโลก

มีพฤติกรรมต่างกัน ควรยก

เอามาสาธก อธิบาย เตือนใจคน

 ยากจน มีทรัพย์น้อย หรือไม่มี

ตัวอย่างที่ดี คือคนขอทาน

ไม่มีที่กินที่นอน ไม่มีอาหาร

เที่ยวขอทาน ไปเรื่อย

  ในอดีตก่อนกี้ ไม่เคยทำทาน

ชาตินี้ จะเอาแต่ขยัน มันไม่ได้

 ขาดบุญวาสนา เมื่อยเปล่าดาย

ขยันไหลลงต่ำ นั้นไม่ใช่

 มีทรัพย์ ขึ้นกับบุญวาสนา
  ที่จะไหลมา ในวันนี้
 คอยวาสนา นั่นหนา โง่สิ้นดี
ทำบุญเต็มที่ หนีวิบากมาร

ทำบุญในวันนี้ เพื่อมีวาสนา
เอาบุญต่อบุญนั่นหละ น่าจะรู้
หลวงพ่อฯคุณยายฯ ท่านย้ำอยู่
บุญวาสนาทุกผู้ มีอยู่ แต่ไม่รู้จักใช้

 ส่วนคนอยากจน รนหาที่
 ทั้งตระหนี่ และโลภมาก
 ทุจริต ผิดศีลธรรม จมปลัก
 แผ่นดินหนัก เบียดเบียนสงฆ์

 คนอยากจน คนหัวสูง
ลุ่มหลงมัวเมา ลืมตัวเก่า ลืมตระกูล
เห็นช้างขี้ ขี้ตามช้าง ใช้หนี้หัวหมุน
หมุนแล้วหมุน ไล่ใช้หนี้

ถือตน ว่าเป็นคนฉลาด
เก่งกาจ เรียนมาสูง
 สอนสั่ง ไม่ฟัง ทำหน้ายุ่ง
ชักจูงให้เข้าวัด อึดอัดขัดใจ

  คนจนยาก รักทำทาน การกุศล

กระตือลือล้น แสวงบุญสร้างบารมี

 เป็นกัลยาณมิตร ทุ่มชีวี
ศรัทธาเต็มที่ หนีกฎแห่งกรรม

มีทรัพย์ มีกินมีใช้ ไม่ลำบาก
เป็นคนน่ารัก เอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่
สงเคราะห์ญาติ ทุกคนไม่ว่าเด็กหรือแก่
โพธิสัตว์แท้ ลงมาเกิด

 ชีวิต แสวงบุญสร้างบารมี
มีดุสิตบุรี เป็นที่พักกลางทาง
ติดตามมหาปูชนียาจารย์ ไม่มีห่าง
ปราบไอ้ดำสุดทาง ถึงสุดธรรม

;;;;;;;;;;

ความจน (หนีพ้น ด้วยทานบารมี) คนจนมีสามประเภท สังเกตให้ดี หนึ่ง คนยากจน สตางค์ไม่มี อดมื้อกินมื้อ หน้ามืด สอง คนอยากจน คนตระหนี่ ขี้ตืด สาม คนจนยาก ยึดมั่น ทานกุศล

 ความจน
(หนีพ้น ด้วยทานบารมี)

คนจนมีสามประเภท สังเกตให้ดี

หนึ่ง คนยากจน สตางค์ไม่มี อดมื้อกินมื้อ หน้ามืด

สอง คนอยากจน คนตระหนี่ ขี้ตืด

สาม คนจนยาก ยึดมั่น ทานกุศล

คนยากจน คือคนตระหนี่ ในอดีต

ใจมืดมิด ด้วยฤทธิ์ ของความตระหนี่

ใจไม่เปิดอ้า รับบุญญา คุณความดี

ชาติก่อนกี้ เจ้าไม่ให้ แล้วจะเอาอะไรอีกล่ะ

คนอยากจน คือคนตระหนี่ในปัจจุบัน

ชาวบ้านเขาทำทานกัน แต่ท่าน ไม่ทาน แถมยังขัดขวาง

ชอบเอาลัดเอาเปรียบ โกงสารพัด หัดรู้ไว้บ้าง

จะมาอ้าง ว่าไม่มีทรัพย์ รับไม่ได้

คนจนยาก คือคนรักการทำบุญ

มีศรัทธาหนุน ทำบุญไม่หยุดยั้ง

มีสัมมาทิฏฐิ รู้จักบุญดี จึงทุ่มสุดกำลัง

เอาปณิธาณตั้ง สร้างบารมี สู่สุดธรรม

เราเกิดมาเพื่อว่า ทำพระนิพพานให้แจ้ง

บุญแสวง ทุ่มสุดแรง เร่งสร้างบารมี

ด้วยชีวิตเป็นของน้อย ไม่อาจนอนคอย ฤกษ์งามยามดี

ทุกอนุวินาที เรานี้ใช้บุญ

ชีวิตไม่อาจประมาท สังสารวัฏฏ์ ไม่ใช่เรื่องเล่น
ทุกข์เลือดตากระเด็น พระเตมีย์ท่านเห็น จึงแกล้งเป็นใบ้
ไม่อยากเป็นพระราชา ที่สั่งฆ่าใครต่อใคร
เพิ่งพ้นนรกมาใหม่ๆ พระองค์ไท้ ไม่เอาอีกแล้ว

ความตระหนี่ นี้เป็นมหาภัย

ตายแล้วไปอบาย ทุกข์หลายอย่างที่ว่า

หัวเดียวกระเทียมลีบ ใครๆก็ไม่เอา เศร้าเหลือคณา

บำเพ็ญทานบารมีอย่างว่า จึงจะพ้น คนตระหนี่

;;;;;;;;;;