แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ ทะเลมหาสมุทร แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ ทะเลมหาสมุทร แสดงบทความทั้งหมด

วันศุกร์ที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2566

สมบัติเหมือนน้ำ (ไหลไม่มีหยุด) สมบัติเหมือนน้ำ ไหลไม่มีหยุด ฉุด ให้หยุดอยู่ ไม่ได้ อาจหยุดชั่วคราว กั้นไม่ไหว แม่น้ำใหญ่ ใหญ่ได้ ด้วยไหลเสมอ

 สมบัติเหมือนน้ำ
(ไหลไม่มีหยุด)


สมบัติเหมือนน้ำ ไหลไม่มีหยุด
 ฉุด ให้หยุดอยู่ ไม่ได้
อาจหยุดชั่วคราว กั้นไม่ไหว
 แม่น้ำใหญ่ ใหญ่ได้ ด้วยไหลเสมอ

ทรัพย์ ต้องให้ ต้องทาน
มิฉนั้น มัน วิบัติ
เดี๋ยวหมด แล้วจะอด ทุกภพชาติ
ไม่ประหลาด เป็นกฎแห่งกรรม
ภูเขาใหญ่ป่าใหญ่ ต้นน้ำ
ที่ฝนตกประจำ ไหลลงต่ำแจกจ่าย
ไปยังสายน้ำ น้อยใหญ่
แล้วรวมไหล ไปสู่แม่น้ำ ลงทะเล
ภูเขาใหญ่ป่าใหญ่ รักษาไว้ ต้นน้ำ
เหมือนศีลล้ำ ต้องรักษา
ศีลจึงเป็นต้นสมบัติ ไม่ธรรมดา
ใครรู้สึกว่า ทรัพย์มีปัญหา จงเช็คศีล
รักษาศีลให้บริสุทธิ์ ประดุจต้นน้ำ
มีทรัพย์สมบัติ มาค้ำ อุปถัมภ์ชีวิต
เป็นไปตามกฎแห่งกรรม ธรรมลิขิต
เป็นความจริงของชีวิต อจินไตย
ทะเลมหาสมุทร สุดยิ่งใหญ่
นำเมฆฝน ตกใหญ่ ในป่าต้นน้ำ
และทั่วพื้นปฐพี มหาชน ชื่นฉ่ำ
เป็นประจำ ทำกับว่ามีจิตใจ
ทะเลมหาสมุทร ประดุจ สมบัติ
สมบัติจักรพรรดิ์ ไม่รู้จักหมดสิ้น
อยู่ภายในตน แปลกล้น เกินถวิล
ภาวนา เป็นอาจิน ทรัพย์ไหลมาเทมา

;;;;;;;;;;

วันศุกร์ที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2565

ขาดเคารพ (ประสพทุกข์อนันต์) ผู้ให้เคารพ ย่อมได้รับเคารพเช่นกัน เคารพ สำคัญ เป็นคุณธรรม เคารพคารวะ ด้วยมีปัญญาล้ำ ตระหนักในความดีงาม แม้เขามีน้อย

 ขาดเคารพ
(ประสพทุกข์อนันต์)


ผู้ให้เคารพ ย่อมได้รับเคารพเช่นกัน
 เคารพ สำคัญ เป็นคุณธรรม
เคารพคารวะ ด้วยมีปัญญาล้ำ
ตระหนักในความดีงาม แม้เขามีน้อย

เคารพคารวะ เหมือนว่า ทะเลมหาสมุทร
แม่น้ำทุกสาย ไหลรุด สู่ทะเลฯ
ด้วยอยู่ต่ำ ไม่ทำหัวสูง เหมือนไอ้เห้
ทะเลรับน้ำ เหมือนล้ำ ได้รับเคารพตอบ

เคารพคารวะ ลักษณะของผู้มีปัญญา
ส่วนหมู่พาลา ปัญญาน้อย
เป็นแมงป่อง ชูหางจงอย
พิษน้อย..หยิ่งยะโส อวดหาง

คนทั้งหลาย เมามาย หากิน
ใช้เวลาทั้งสิ้น หาทรัพย์
ลืมวันลืมคืน ลืมตื่น สติดับ
ถึงกับ ลืมคุณงามความดี

ลืมบุญลืมคุณ ลืมชาติศาสนา
ทำตัวไม่ต่างกะ หมูหมากาไก่
ด้วยคุณธรรมความเคารพ อ่อนหลาย
จึงกลาย..เป็นผู้ประมาท ขาดแสวงบุญ

บุญยิ่งกว่าแม่ แต่แลไม่เห็นคุณ
ด้วยตัณหาเข้ามาวุ่น เป็นมารร้าย
ทิฎฐิเป็นมิจฉา เป็นฉิบหาย
วัฏฏะเวียนว่าย ทุกข์อนันต์

ยุคนี้เป็นยุคทอง ของหมู่มาร
ตัณหาบาน หมู่มารเริงร่า
ไล่ต้อนสรรพสัตว์ อ่อนหัด หลงกามา
ขาดความเคารพ ไม่ธรรมดา ไปอบาย

;;;;;;;;;;

วันเสาร์ที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2565

ทะเลไม่เคยล้น(ปัญญาคนไม่เคยเต็ม) แม่น้ำทุกสาย ไหลลงสู่ทะเลมหาสมุทร แต่แปลกสุด ไม่เคยล้นฝั่ง และที่แปลกหลาย และคล้ายกันจัง ปัญญายิ่งมาก ยิ่งสว่าง ไม่มีเต็ม

 ทะเลไม่เคยล้น
(ปัญญาคนไม่เคยเต็ม)


แม่น้ำทุกสาย ไหลลงทะเลมหาสมุทร
แต่แปลกสุด ไม่เคยล้นฝั่ง
และที่แปลกหลาย คล้ายกันจัง
ปัญญายิ่งมาก ยิ่งสว่าง ไม่เคยเต็ม

มหาสมุทรพอรู้ น้ำระเหยสู่อากาศ
กลายเป็นเมฆฝน ไม่ขาด สม่ำเสมอ
ความสว่างของปัญญา เหมือนกันหละเธอ
แผ่ออกไปเสมอ บำเรอ สรรพสัตว์

เหมือนดวงตะวัน เปล่งรัศมี ไม่มีหยุด
องค์พระพุทธ แผ่พระเมตตา บารมี
 สรรพสัตว์อยู่เย็น ธรรมชาติเป็นปกติ
 ชีวิตเป็นอย่างนี้ อจินไตย

มหาสมุทร ทำตัวต่ำ เหมือนล้ำ กับเคารพ
คุณธรรมพื้นฐาน ประกบ กับปัญญา
คนว่านอนสอนง่าย ก็คือเคารพ หรือคารวะ
เป็นคนไม่ธรรมดา เป็นลักษณะโพธิสัตว์

เคารพ คือจับดี แม้เขามีเล็กน้อย
ทำตนเหมือนชานอ้อยชืด จืดสนิท
แสวงหาความรู้ ในทุกที่ ทุกทิศ
ไม่จ้องจับผิด คิดแต่จะศึกษา

เหมือนพระพุทธองค์ ที่เคยทรงทำ
เดินย่ำ ตามสำนัก ต่างๆ
เข้าไปศึกษา สนใจ อย่างจริงจัง
ฝึกฝน ทำตามอย่าง อย่างตั้งใจ

คนทั้งหลายทุกวันนี้ มีแต่คนหัวสูง
ทำตัวเป็นยางยูง บินสูง เหยียดหยาม
เป็นแมงป่อง ชูหาง อวดกล้าม
ทำตัวต่ำ ดื่มด่ำตัณหาอุปาทาน

 ;;;;;;;;;;