พระธรรมกาย (กายสุดท้ายเข้าพระนิพพาน) บรรดาทางทั้งหลาย ทางสายกลาง ไม่มีตัณหา ให้สุขสมหวัง มรรคา ทางปัญญา รักษาสติ

 พระธรรมกาย
(กายสุดท้ายเข้าพระนิพพาน)

บรรดาทางทั้งหลาย

ทางสายกลาง ไม่มีตัณหา 

 ให้สุขสมหวัง มรรคา

ทางปัญญา รักษาสติ

ทานศีลภาวนา ทางสายกลาง
ทางธรรม ทางบุญ ทางสละ
 มีองค์แปด ทางอริยะ
 ไม่ธรรมดา ประเสริฐสุด 

บรรดาสัจจะทั้งหลาย
รู้อริยสัจ ๔ ใช่ ประเสริฐสุด
 มีศรัทธา เหนือมนุษย์
เชื่อมั่นสุดสุด ในบุญ

ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค

เห็นทุกข์สมุทัย ประจัก ในกาย

อริยสัจสี่ เห็นแจ้ง ไม่สงสัย

นิโรธะ หยุดใจได้ เห็นมรรค

บรรดาธรรม ทั้งหลายทั้งสิ้น

วิราคธรรม เป็นปิ่น ประเสริฐสุด

 อมตะพระนิพพาน ที่เยี่ยมยุทธ

สิ้นสุด กิเลสตัณหา อุปาทาน

พระนิพพาน เป็นที่อยู่

ของผู้..หมดกิเลส ตัณหา

เป็นพระธรรมกาย ลักษณะ

งามนักหนา ลักษณะมหาบุรุษ 

บรรดา..สัตว์สองเท้า

พระพุทธเจ้า มีจักษุ ประเสริฐสุด

รู้แจ้ง เกินเทวาและมนุษย์

อานุภาพ ไม่สิ้นสุด อจินไตย

;;;;;;;;;;

ทางสองแพร่ง (แบ่งสรรพสัตว์) ทางสองแพร่ง แบ่งสรรพสัตว์ แบ่งชัด ทางบาปกับทางบุญ ทางไหลลงต่ำ กับทางไปสูง ทางมุ่ง..อบาย กับทางไปสวรรค์

 ทางสองแพร่ง
(แบ่งสรรพสัตว์)

ทางสองแพร่ง แบ่งสรรพสัตว์

แบ่งชัด ทางบาปกับทางบุญ

ทางไหลลงต่ำ กับทางไปสูง

ทางมุ่ง..อบาย กับทางไปสวรรค์

คนแทบทั้งสิ้น ไปทางต่ำ

เหมือนน้ำ ไหลลงทะเล

ขาดสติ หลงโลกีย์ คิดว่าเท่

 จบเห่ ได้สติ ตอนจะตาย

ทางบุญทางธรรม ทางบัณฑิต

ทุ่มชีวิต ตามติดท่านผู้รู้

 อดทน ไม่หนี ไม่สู้

ทำตามครู ทำดีเรื่อยไป

ทางบุญ สว่าง ทางมรรคผล

ทางสาธุชน เข้าวัดปฏิบัติธรรม

ทางสายกลาง เลิศล้ำ

มีสุขดื่มด่ำ สมปราถนา

ทางต่ำ ดำดิ่ง ไปสู่อบาย

หมู่มารร้าย ไล่ต้อน ด้วยตัณหา

สรรพสัตว์ สนุกสนาน เฮฮา

ไม่รู้สึกรู้สา เหมือนปลาหลงเหยื่อ

ชีวิต คือการเดินทาง วัฏฏะ

วนเวียนไม่เลิกลา จนกว่าหมดกิเลส

คนทั้งหลาย ไม่รู้สา น่าสมเพช

ยอมแพ้กิเลส ไม่ฝึกฝน ทนตัณหา

เดินทางธรรม ฝึกฝน ทนตัณหา

ทานศีลภาวนา ทางสายกลาง

ยอมทน ไม่สู้ไม่หนี ทำดีไม่วาง

ปณิธานตั้ง ฝึกตน ทนกิเลส

;;;;;;;;;;