สุขทุกข์ (อยู่ที่ใจฝึกฝน) ชีวิต มีจิตนำไป สุขทุกข์ อยู่ที่ใจ ฝึกฝน ประคองใจ ประคองตน ขันติอดทน หนีให้พ้นตัณหา

 สุขทุกข์
(อยู่ที่ใจฝึกฝน)

ชีวิต มีจิตนำไป

สุขทุกข์ อยู่ที่ใจ ฝึกฝน

ประคองใจ ประคองตน

ขันติอดทน หนีให้พ้นตัณหา

ประคองใจให้สูง มุ่งทางธรรม
ทางโลกา ทางต่ำ ทางตัณหา
ชีวิต จึงไม่ธรรมดา
เราเกิดมา ไม่เพียงตั้งหน้าหากิน

คนใจสูง มีความรักเคารพบูชา
ความรัก เหมือนมารดา รักบุตร
มีเมตตา ใจกว้าง สุขที่สุด
รักเพื่อนมนุษย์ คนใจกว้าง

ความเคารพ ตระหนักในความดี
แม้เขามีน้อย คอยเชียร์
ใจจะปีติ หายระหี่ย
หายเพลีย หายหงุดหงิด..ซึมเซ็ง

การบูชา ผูกใจ ไว้ที่สูง
มีศรัทธาจูง คุณธรรมใหญ่
พ้นทุกข์ พบสุข หมดอาลัย
ชีวิตสว่างไสว ใจเบิกบาน

รัก เคารพ บูชา
ใจกว้าง ใจสูง ใจสว่าง
ทาน ศีล ภาวนา ทางสายกลาง
ทางสุขสมหวัง ทางบุญ ทางธรรม

ทางฝึกใจฝึกตน ทางบัณฑิต
ทางชีวิต ทางสมบัติ
พ้นกฎแห่งกรรม กฎไตรลักษณ์
ทางสุขสมปราถนา พระนิพพาน

;;;;;;;;;;

ประคองใจทุกขณะ (เรียกว่าบัณฑิต) ชีวิต มีกายจิตธรรม กายนั้นเหมือนล้ำ คล้ายบ้าน จิต เป็นเด็กทารก ซน วิ่งพล่าน ธรรม ปานมารดา รักษาบุตร

 ประคองใจทุกขณะ
(เรียกว่าบัณฑิต)

 
ชีวิต มีกายจิตธรรม

กายนั้นเหมือนล้ำ คล้ายบ้าน

จิต เป็นเด็กทารก ซนนัก วิ่งพล่าน

ธรรม ปานมารดา รักษาบุตร

จิต เปรียบได้ คล้ายฟองสะบู่
ล่องลอยอยู่ ตามอารมณ์
ไม่เคยนิ่ง ชอบวิ่งลงต่ำ เล่นโคลนตม
ทุกข์ระทมไม่รู้ ผู้ปุถุชน

 
จิตมนุษย์ฝึกได้ ให้มีสติ
สติดี เป็นที่พึ่งของตน
เป็นคนดีมีปัญญา เป็นผล
การฝึกตนฝึกสติ สุดวิเศษ

การประคองใจ ไม่ให้ต่ำ สำคัญนัก
ผู้รู้จัก ยกใจ เรียกบัณฑิต
ออกจากตัณหา อำมหิต
ซึ่งยิ่งกว่ายาเสพติด ปลักโคลนดูด

การยกใจ รู้อารมณ์ ทุกขณะ
หรือสันโดษสมถะ ทำใจหยุดนิ่ง
ซึ่งต้องมี สติสัมปชัญญะ รู้ทั่วจริง
เหนือทุกสิ่ง ต้องนิ่ง อยู่ในตัว

ฝึกตนฝึกใจ ไม่ธรรมดา
ยากนักหนา ศรัทธา มาก่อน
ปุถุชน มีมานะ ยากสอน
โลกร้อน สะท้อน คนบาปหนา

การยกใจ กุศโลบาย พ้นตัณหา
พ้นโลกา โลกีย์
เข้าสู่ทางธรรม ทางอุดมคติ
กิจกรณีย์ เพื่อหนี กฎแห่งกรรม

;;;;;;;;;;