เดินทางผิด (ชีวิตวอดวาย) :: ทางชีวิต๓สาย รู้ไว้ เตือนสติ ควรรู้ว่าเรานี้ กำลังเดิน เหินอยู่ เส้นใด

เดินทางผิด

(ชีวิตวอดวาย)

ทางชีวิต๓สาย

รู้ไว้ เตือนสติ

ควรรู้ว่าเรานี้ กำลังเดิน

เหินอยู่ เส้นใด

ถ้ารู้ว่าผิด

จะได้คิด กลับไป

ถ้าถูกไซร้

จะได้ตั้งใจ ให้ยิ่งๆขึ้น

สายที่หนึ่ง

สายซึ่ง หมกมุ่นกามคุณ

สายกักตุน หย่อนยาน

เมามัน โลกีย์

สายที่สอง ทรมานตน

ทำตน ให้ลำบากเต็มที่

และสายที่สามนี้

รู้กันดี คือสายกลาง

ทั้งสามสาย

ล้วนอยากคลาย ตัณหา

แต่ว่า

มีปัญญา ต่างกันนัก

สายที่หนึ่ง คิดว่า พี่งตัณหา

แล้วจะพา หยุดอยาก

อิ่มกามคุณมากๆ

จะหยุดอยาก ไปเอง

สายที่หนึ่งนี้

โง่แล้วชี้ จึงพลาด

หมดโอกาส โงหัว

พาตัวหมกมุ่น

ตัณหาหยุดไม่ได้

ถ้าไม่คลาย กามคุณ

เป็นไฟคุกลุ่น คล้ายจะดับ

แต่กลับแรงกว่าเดิม

สายที่สอง หยุดอยาก

ด้วยทำลำบาก ให้ตน

เหมือนลิงเกาก้น

เมื่อคันที่ต้น ขา

เกาไม่ถูกที่

มีหรือจะหายคัน น่าระอา

ความอยากนั่นหนา อยู่ที่ใจ

แก่จะตาย ไฟก็ยังมี

ไฟดำฤษณา

ร้อนยิ่งกว่า ไฟใดใด

ช้างจับเหล็กแดงได้

เมื่อใช้มนต์ สะกด

แต่เมื่อเห็นช้างพัง

ความขลัง หายหมด

น่าสลด ยอมอดตาย

ขอให้ได้เสน่หา 

ทางสายกลาง ทางปัญญา

ดับตัณหา ด้วยบุญ

ทางอื่นมีกิเลส ก่อเหตุวุ่น

หนุนตัณหา พาเกิดอยาก

กิเลสแพ้บุญญา

เหมือนกะ ไฟแพ้น้ำ

ตัณหา พาใจหมองคล้ำ

บุญ กลับดำเป็นขาว

สุขใดใดภายนอก

เป็นสุขหลอกๆ ไม่ยั่งยืน

จงลืมตาตื่น

ฝืนตน ทนความรู้สึก

 ใครหลงติด

เหมือนถูกพิษ ร้าย

ไม่วันใด ก็วันหนึ่ง

จะถึง ซึ่งทุกข์

สุขด้วยบุญญา

เรียกว่า สุขสันโดษ

สุขยั่งยืนไม่ลด

ไม่หดหาย

มีแต่จะงอกงามยิ่งขึ้น

เพิ่มขึ้น มากมาย

สองตายาย

จึงรักกันได้ จนแก่เฒ่า

การทรมานตน

ทำร้ายตน เป็นคนบาป

เหมือนทำกับ ผู้อุปาการคุณ

ที่ค้ำจุนตนมา

กายมนุษย์ สุดประเสริฐ

เกิดได้ยาก ควรจักรู้
และเป็นประตู
ไปสู่พระนิพพาน

 สายหมกมุ่น มือใครยาว

สาวได้ สาวเอา

ตาลุกวาว
จะเอาท่าเดียว

สายทรมาน ไม่ให้ไม่เอา
นั่งเจ่าจุก เหมือนถูกขัง
เหมือนเด็กน้อย ที่พ่อแม่ชัง
 ถูกคุมขัง ทั้งตบตี

ทางสายกลาง

 เอาพอประทัง ชีวี

 กินอย่างมีสติ

สร้างบารมี เป็นเป้าหมาย

 เคร่งครัด ไม่หย่อนไม่ตึง
มีที่พึ่ง พระรัตนตรัย
ตามทางสายกลาง เข้าถึงได้
ใจสว่างไสว สุขสมปราถนา

;;;;;;;;;;