ปล่อยงูไป (แม้กัดลูกตายก็ไม่ฆ่า):: ปล่อยงูไป แม้กลับมากัดลูกตาย ก็ไม่ฆ่า ได้แต่เวทนา ว่าลูกเรานี่หนา เคยก่อเวร

ปล่อยงูไป

(แม้กัดลูกตายก็ไม่ฆ่า)

ปล่อยงูไป

แม้กลับมากัดลูกตาย ก็ไม่ฆ่า

ได้แต่เวทนา

ว่าลูกเรานี่หนา เคยก่อเวร

เช่นเดียวกับเทวทัต

เคยเลวจัด นี้ช่างเป็น

ผูกเวร กับพระพุทธองค์

ไม่อาจดำรง สติได้

เห็นพระพุทธองค์ทีไร

สติหมดไป ไคร่ทำร้าย

จะฆ่าให้ตาย

แม้กรรมหนักหลาย ไม่นำพา

แต่ทำร้ายหาได้ไม่

พระองค์ไซร้ ได้แต่เวทนา

ในอเวจีทุกข์หนักหนา

อย่างสาหัส อนันตกาล

ศีลข้อหนึ่ง ห้ามฆ่า

ไม่ว่า กรณีใดใด

แม้ถูกทำร้าย

ตายไป ก็ไม่โกรธแค้น

ไม่ผูกโกรธ

ให้อดโทษ แทน

ความพยาบาทที่ฝังแน่น

ไม่ข้นแก่น อย่างเดิม

การฆ่าตัวตาย

ก็ทำไม่ได้ เช่นกัน

แม้เป็นอรหันต์

อัน เที่ยงแท้

ไม่มีความคิด

 สักนิด เหมือนหญิงท้องแก่

ไม่เคยคิดแน่

ด้วยเห็นแก่ ลูกรัก

ผู้ทุกข์ทรมานหนัก

อาจจัก ขอ

ให้คุณหมอ หรือใคร

ทำให้ตายตก

การพรากชีวิต ทำไม่ได้

แม้อยากตายพ้นโลก

การทำชีวิตตายตก

ลงนรก แน่ๆ

;;;;;;;;;;