โลกใหม่
(ยุคไทยมหารัฐ)
(ยุคไทยมหารัฐ)
ธรรมะ ธรรมชาติของชีวิต
สรรพสัตว์ไม่มีสิทธิ์อุทร
กฎธรรมชาติ เด็ดขาด ไม่สำส่อน
สุขทุกข์ร้อน ตามกรรม
ไม่รู้ไม่ได้
อันตรายสุดๆ
ตายแล้วผุด
ผุดแล้วตาย น่าหน่ายนัก
ส่วนใหญ่ไปอบายกัน
น้อยยิ่งกว่าน้อยเท่านั้น ไปสวรรค์
ลงนรกหมกไหม้ จาบัล
โศกศัลย์ เนิ่นนาน อนันตกาล
เกิดเป็นมนุษย์ สุดโชคดี
แต่ประหลาดเหลือที่ ลืมหมด
เหมือนเกิดใหม่ สดสด
น่าสลด ประมาทกันทั้งนั้น
พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
พระองค์รู้เท่าทันธรรมชาติ
เปี่ยมด้วยเมตตาสรรพสัตว์
กอบกู้ธรรมธาตุ ประกาศธรรม
ยังมีมนุษย์ผู้มีบุญญา
รอการอุบัติมา ของพระองค์
เป็นสาวก ผู้สูงส่ง
สืบต่อ ดำรง ศาสนา
น่าประหลาด
สรรพสัตว์เวียนว่าย ในวัฏฏะ
วนเวียนไปมา
นับการไม่ได้
มีทางออกอยู่
แต่ไม่รู้ อยู่ตรงไหน
ต่างคนต่างเดินกันไป
เดินตามใจ ตามกิเลส
เดินไปเล่นไป
คล้ายปลาตาย ลอยตามน้ำ
สุดชอกช้ำ
กรรมของสรรพสัตว์
พญามารดีใจ
ที่ได้หลอกล่อสรรพสัตว์
ปกปิดทางสายกลาง ที่สามารถ
ไว้ในที่สงัด ศูนย์กลางกาย
วัดพระธรรมกายผงาด
นำสรรพสัตว์ หนีวัฏฏะได้
เหมือนปฏิวัติใหญ่
เปลี่ยนโลกใหม่ ยุคไทยมหารัฐ
;;;;;;;;;;
เป็นสาวก ผู้สูงส่ง
สืบต่อ ดำรง ศาสนา
น่าประหลาด
สรรพสัตว์เวียนว่าย ในวัฏฏะ
วนเวียนไปมา
นับการไม่ได้
มีทางออกอยู่
แต่ไม่รู้ อยู่ตรงไหน
ต่างคนต่างเดินกันไป
เดินตามใจ ตามกิเลส
เดินไปเล่นไป
คล้ายปลาตาย ลอยตามน้ำ
สุดชอกช้ำ
กรรมของสรรพสัตว์
พญามารดีใจ
ที่ได้หลอกล่อสรรพสัตว์
ปกปิดทางสายกลาง ที่สามารถ
ไว้ในที่สงัด ศูนย์กลางกาย
วัดพระธรรมกายผงาด
นำสรรพสัตว์ หนีวัฏฏะได้
เหมือนปฏิวัติใหญ่
เปลี่ยนโลกใหม่ ยุคไทยมหารัฐ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น