รู้จักตน (จึงจะพ้นทุกข์):: ตน เป็นที่พึ่งแห่งตน ทุกคนรู้ แต่ตนของทุกผู้ ไม่ได้อยู่ที่ กายหยาบ

รู้จักตน

(จึงจะพ้นทุกข์)

ตน เป็นที่พึ่งแห่งตน

ทุกคนรู้

แต่ตนของทุกผู้

ไม่ได้อยู่ที่ กายหยาบ

ตนที่แท้จริง

นั่งนิ่งอยู่ภายใน คนไม่ทราบ

คนถึงกับ.. อึ้ง

คิดไม่ถึง ว่าคือ ธรรมกาย

จะบอกว่า

เป็นบารมีก็ได้ เป็นที่พึ่ง

เมื่อบารมีถึง

พระธรรมกายจึง ปรากฎ

กายมนุษย์

ได้ลักษณะมหาบุรุษ กายพระสุคต

สวยสด

ตถาคต คือธรรมกาย

ดูดีดี บารมี

ก็คือนิสัยดี นั่นเอง

ที่พึ่งตัวเก่ง

ไม่ใช่อะไร คือนิสัยเรา

การฝึกตน

ทนแก้นิสัย ของตัวเก่า

จึงเป็นกรณียกิจของเรา

ต้องทนเอา หนีไม่พ้น 

อัตตาแท้

ได้แก่ ธรรมกาย

พญามารตัวร้าย

ปิดไว้ อย่างมิดชิด

ไม่ใกล้ไม่ไกล

เอื้อมถึงได้ สุดคาดคิด

ในกายตน คนลืมสนิท

ไม่สนใจสักนิด หญ้าปากคอก

หนึ่งสมอง

สองมือ ไม่ใช่ตน

เป็นอุปกรณ์หุ่นยนต์

ที่คนขับ

ใช้จนเคย

เลยลืมสนิท เหมือนหอยกับกาบ

หรือเหมือนงูลอกคาบ

ออกได้ หนังใสกว่าเดิม

มนุษย์ถอดกาย

ได้ด้วย สมาธิ

เมื่อใจละเอียดดี

กายเรานี้ จะถอดได้

เหมือนตกหลุมอากาศ

พลัด ลงไป

แล้วจะเข้าใจ

กายหยาบนั้นไซร้ คล้ายเปลือก

รู้จักตน

คือคนดี มีปณิธาน

เป็นมนุษย์ เหมือนเราท่าน

 แต่มุ่งมั่น สร้างบารมี

;;;;;;;;;;