ธรรมหรือธรรมะ (มีลักษณะเป็นดวง) ธรรม หรือธรรมะ มีลักษณะ เป็นดวง เป็นธรรมชาติ เหนือสิ่งทั้งปวง มีคุณใหญ่หลวง ต่อชีวิต

ธรรมหรือธรรมะ
(มีลักษณะเป็นดวง)

ธรรม หรือธรรมะ
มีลักษณะ เป็นดวง
เป็นธรรมชาติ เหนือสิ่งทั้งปวง
มีคุณใหญ่หลวง ต่อชีวิต

ธรรม หรือธรรมะ

ก็เป็นพุทธวาจา สอนสั่ง
ให้ละบาป หาบุญ สุดกำลัง
หรือให้เดินตามทางธรรม ทางบุญ

ดวงธรรม หรือดวงบุญ

อยู่ที่ศูนย์ กลางกาย
มีหน้าที่ ดูแลใจ
เหมือนมารดา เอาใจใส่ บุตรน้อย

 กายจิตธรรม คือส่ำสัตว์
กายนั้นชัด เหมือนบ้าน
จิตคือเรา ทารก ดื้อรั้น
ธรรมมารดาท่าน ดูแลบ้านและทารก

บาปอธรรม เข้ามาปนเปื้อน
เหมือนสนิมเหล็ก กัดเหล็ก
กลายเป็นปุถุชน คนกิเลส
ใจเป็นเปรต กายเป็นคน

บุญ เป็นธรรมชาติ ขจัดบาป
เราคุ้นกับ ธรรมะชนะอธรรม
  บุญชนะบาป ขาวชนะดำ
บุญธรรมะ ชนะอธรรม ตลอดกาล

 

ดูระยะสั้น บาปนั้น ชนะ

ผู้มีปัญญา อดเปลี้ยว ไว้กินหวาน
ขันติ อดทนอดกลั้น
ขันติธรรม ปราบมาร ด้วยบารมี

 ;;;;;;;;;; 

บุญบาปสรรพสัตว์ (กำกับธรรมชาติและชีวิต) ทุกสิ่งทุกอย่าง แม้ต่างมิติ มีทั้ง แรงดูด และผลักดัน ใจสรรพสัตว์ ก็รวมอยู่ในนั้น เป็นปัจจัยสำคัญ ของการเปลี่ยนแปลง

บุญบาปสรรพสัตว์
(กำกับธรรมชาติและชีวิต)

ทุกสิ่งทุกอย่าง แม้ต่างมิติ
 มีทั้ง แรงดูด และผลักดัน
 ใจสรรพสัตว์ ก็รวมอยู่ในนั้น
เป็นปัจจัยสำคัญ ของการเปลี่ยนแปลง

บุญบาป ในใจ

ปรับเปลี่ยน โลกภายใน ภายนอก

ทั้งส่วนตัว ส่วนรวม ขอบอก

กฎแห่งกรรม ล้อมคอก ทุกสิ่งอย่าง

ทรัพย์สมบัติ รูปสมบัติ คุณสมบัติ

มีมิติ ที่สมมาด ต่างกัน

แปลกนัก นำออกก่อน เป็นสำคัญ

อย่าหลงมัน..วิบัติ ไม่ใช่สมบัติ

อยากได้ ทรัพย์สมบัติ

ต้องประหยัด..สุด ประโยชน์สูง

บำเพ็ญทาน หมายมุ่ง

บำรุง..สงฆ์ เป็นสังฆทาน

ได้รูปสมบัติ ไม่อาฆาตมาดร้าย

รักษาใจใส ไม่โกรธเกลียด

สะอาด ระเบียบ ละเมียด

ความเครียด ขุ่นข้อง ไม่มี

ได้คุณสมบัติ ต้องปฏิบัติธรรม

สติ ไม่ให้ตกต่ำ สำคัญนัก

เอาใจไว้ในตน เมตตามาก

อัศจรรย์นัก คุณสมบัติเกิด 

ทานศีลภาวนา สละกิเลส

อันเป็นเหตุ..ให้ ใจหยาบ

ได้สมบัติสาม ต้องเว้นบาป

ใจสว่าง แวววับ สมบัติสามตามติด

;;;;;;;;;;

ธรรมชาติ (ช่างประหลาด มีระบบระเบียบ) อุตุนิยาม คือธรรมชาติธรรมดา ของสภาวะ สิ่งแวดล้อมภายนอก และจักรวาล ใครกำหนด กฎอุตุนิยาม ช่างน่าอัศจรรย์ เป็นระบบระเบียบ อย่างนั้น ใครกันหนอ

 ธรรมชาติ
(ช่างประหลาด มีระบบระเบียบ)

อุตุนิยาม คือธรรมชาติธรรมดา
ของสภาวะ สิ่งแวดล้อมภายนอก และจักรวาล
ใครกำหนด กฎอุตุนิยาม ช่างน่าอัศจรรย์ 
เป็นระบบระเบียบ อย่างนั้น ใครกันหนอ

ยิ่งในยุคปัจจุบัน โควิดมัน อาละวาด
และภัยพิบัติ ใครไม่คาด ช่างอัศจรรย์
เหมือนมันเกิดมาล้างโลก ที่สกปรก มหันต์
บาปกรรมสุดอดกลั้น มันเป็นกฎแห่งกรรม

ใครมีบุญ ไม่อาดูร เหมือนอยู่บนเรือใหญ่
สุดสบาย ไม่เดือดร้อน ใดใด
คนเกือบทั้งหมด น่าสลด ด้วยผลกรรมที่ทำไว้
กำลังแหวกว่าย ในทะเลร้าย อันตรายยิ่ง

พีชนิยาม คือธรรมชาติ ของร่างกายสรรพสัตว์
ที่อุบัติ ในภพภูมิต่างๆ
กฎแห่งกรรมชัดๆ ช่างสรรสร้าง
รวมทั้ง สิ่งที่ได้ ที่เป็น ที่มีทุกอย่าง มันมาเอง

กิเลสกรรมวิบาก วัฏฏจักร มหาภัย
สร้างคุกใหญ่ คุกประหาร สังสารวัฏฏ์
เวียนตาย เวียนเกิด สรรพสัตว์
ทุกข์ถนัดน้ำตานอง มากกว่าท้องมหาสมุทร

จิตตนิยาม คือธรรมชาติ ของจิต
ธรรมย่อมประสิทธิ์ ฤทธิ์มากน้อย
จิตเป็นอนัตตา ไม่รู้สา ต้องคอย
เดินตามต้อย ดวงธรรม กำกับให้

ธรรมเป็นดั่งมารดา จิตต เป็นเด็กน้อย
มารดาต้องคอย ดูแลให้ดี
จิตของคนทั่วไป ประมาทหลาย ไร้สติ
กรรมวิบากได้ที กระหน่ำหนัก

กรรมนิยาม คือธรรมชาติ ของกรรม
การกระทำ ทาง กายวาจาใจ
ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว แน่นอนได้
เกิดบุญบาป ธาตุอจินไตย ในดวงธรรม

กิเลสกรรมวิบาก เป็นวัฏฏจักร จึงเกิดมี
เป็นเหมือนคุกประหารดีดี กักขังสรรพสัตว์
เป็นเป็ดไก่ ไม่คิดหนีไป เหมือนกันชัด
ถูกต้อนถูกฆ่า ทุกข์สาหัด แต่ประหลาดไม่คิดหนี

ธรรมนิยาม คือธรรมชาติ ของสรรพสิ่ง
ความจริง ของทุกสิ่งทั้งมีชีวิต และไม่มีชีวิต
เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แม้มากฤทธิ์
ทำพระนิพพานให้แจ้ง จึงเป็นกิจ กรณีย์

ทำพระนิพพาน ยังแจ้งไม่ได้ ยังต้องเวียนว่ายตายเกิด
เล่นเอาเถิดกับชีวิต ทุกข์สนิท น้ำตานอง
การเจริญสติ จึงเป็นกรณียกิจ ทุกชีวิตต้อง
รักษาใจไม่ให้หมอง ประคองไว้ในตน

;;;;;;;;;;

โลกใหม่ (ยุคไทยมหารัฐ):: ธรรมะ ธรรมชาติของชีวิต สรรพสัตว์ไม่มีสิทธิ์อุทร กฎธรรมชาติ เด็ดขาด ไม่สำส่อน สุขทุกข์ร้อน ตามกรรม

โลกใหม่
(ยุคไทยมหารัฐ)

ธรรมะ ธรรมชาติของชีวิต

สรรพสัตว์ไม่มีสิทธิ์อุทร

กฎธรรมชาติ เด็ดขาด ไม่สำส่อน

 สุขทุกข์ร้อน ตามกรรม

ไม่รู้ไม่ได้

อันตรายสุดๆ

ตายแล้วผุด

ผุดแล้วตาย น่าหน่ายนัก

ส่วนใหญ่ไปอบายกัน

น้อยยิ่งกว่าน้อยเท่านั้น ไปสวรรค์

ลงนรกหมกไหม้ จาบัล

โศกศัลย์ เนิ่นนาน อนันตกาล

เกิดเป็นมนุษย์ สุดโชคดี

แต่ประหลาดเหลือที่ ลืมหมด

เหมือนเกิดใหม่ สดสด

น่าสลด ประมาทกันทั้งนั้น

พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า

พระองค์รู้เท่าทันธรรมชาติ

เปี่ยมด้วยเมตตาสรรพสัตว์

กอบกู้ธรรมธาตุ ประกาศธรรม

ยังมีมนุษย์ผู้มีบุญญา

รอการอุบัติมา ของพระองค์
เป็นสาวก ผู้สูงส่ง
สืบต่อ ดำรง ศาสนา

น่าประหลาด
สรรพสัตว์เวียนว่าย ในวัฏฏะ
วนเวียนไปมา
นับการไม่ได้

มีทางออกอยู่
แต่ไม่รู้ อยู่ตรงไหน
ต่างคนต่างเดินกันไป
เดินตามใจ ตามกิเลส

เดินไปเล่นไป
คล้ายปลาตาย ลอยตามน้ำ
สุดชอกช้ำ
กรรมของสรรพสัตว์

พญามารดีใจ
ที่ได้หลอกล่อสรรพสัตว์
ปกปิดทางสายกลาง ที่สามารถ
ไว้ในที่สงัด ศูนย์กลางกาย

วัดพระธรรมกายผงาด
นำสรรพสัตว์ หนีวัฏฏะได้
เหมือนปฏิวัติใหญ่
เปลี่ยนโลกใหม่ ยุคไทยมหารัฐ

;;;;;;;;;;