วันพฤหัสบดีที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2564

ทำดีเข้าไว้ (สะดวกสะบายทุกประการ) :: การทำมาหากิน ดิ้นไปก็เท่านั้น ศรัทธาไม่มั่น ขยันอย่างไรก็ไปไม่รอด อาจมีเหยื่อมาร หลงมัน เดี๋ยวจอด ทางรอด ปลอดภัย มีแต่ทางสายกลาง

ทำดีเข้าไว้
(สะดวกสะบายทุกประการ)

ทุ่มเทชีวี ทำความดีเข้าไว้
อะไรๆ ที่ปราถนา จะมาเอง
บุญบันดาล จงเชื่อมั่น ทั้งเก่งและเฮง
 ทำใจให้ใสเป่ง ทุกอย่างเป็นไปเอง หลวงปู่ฯว่า
 การทำมาหากิน ดิ้นไปก็เท่านั้น
ศรัทธาไม่มั่น ขยันอย่างไรก็ไปไม่รอด
อาจมีเหยื่อมาร หลงมัน เดี๋ยวจอด
ทางรอด ปลอดภัย มีแต่ทางสายกลาง
ศรัทธามั่นแท้ ได้แก่ เป็นศีล
ไม่ต้องทำมาหากิน ก็มีกินมีใช้
เป็นศีล คือสะอาดทั้งสิ้น ทั้งนอกใน
กายวาจาสะอาดใส ให้อภัยได้ง่ายๆ
สะอาดภายใน ทะลุไปถึงภายนอก

จึงจะบอกได้ ว่าเป็นศีล
เหมือนคุณยายฯ รักสะอาดเป็นอาจิน
ท่านเป็นศีล วัดพระธรรมกาย จึงใหญ่โต
ทางสายกลาง ทางชีวิต
ทางของบรรพชิต คือ ศีลสมาธิปัญญา
ทางของฆราวาส คือ ทานศีลภาวนา
ท่านไม่ได้บอกว่า ให้ไปทำมาหากิน
ทางสายกลาง ทางบุญ ทางความดี

ทางเศรษฐีใจบุญ ค้ำจุนศาสนา
เกิดมาพร้อมสมบัติใหญ่ มารอถ้า
 ไม่ใช่คนธรรมดา มีทานศีลภาวนา มาก่อน
ชีวิตพระภิกษุ ผู้ประพฤติธรรม
ศีลสมาธิปัญญานำ ไม่ต้องทำอะไร
เหลือกินเหลือใช้ ไม่ว่าที่ไหนๆ
ไม่ใช่ขี้เกียจหลาย แล้วไปเบียดเบียนชาวบ้าน
ศีลเป็นห้วงสมบัติใหญ่ กินใช้ไม่หมด

สะอาดหมดจด มีระเบียบ และมารยาท
เมื่อเป็นศีล มีใจสดใส ไม่จนเด็ดขาด
ยังงามผุดผาด ด้วยมารยาท และผิวพรรณ
เราเกิดมาทำความดี เท่านี้หละ
นอกนั้นหนา มันเป็นไปเอง
ผู้ทำบาป คล้ายกับจะดี สุดท้ายเส็งเครง
 แพ้ภัยตนเอง เส็งเครง 
หลงเหยื่อมาร 
  
ในภาวะบ้านเมือง มีเรื่องราว
มีเรื่องอื้อฉาว เศรษฐกิจตกต่ำ
คนส่วนใหญ่ ยากไร้ หัวขมำ
แปลกล้ำ คนอยู่ในศีลในธรรม ไม่เป็นไร

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น