เชื่อในทาน (เป็นลูกหลานของพระพุทธเจ้า) :: อานิสงส์ของทานยิ่งใหญ่ เราคิดไม่ถึง พระพุทธองค์สุดซึ้ง ถึงกับตรัสว่า ถ้าสรรพสัตว์ รู้เช่นเห็นชัด เช่นพระพุทธา จะไม่กล้าบริโภคอาหาร ก่อนทานเด็ดขาด

เชื่อในทาน
(เป็นลูกหลานของพระพุทธเจ้า)

อานิสงส์ของทานยิ่งใหญ่ เราคิดไม่ถึง
พระพุทธองค์สุดซึ้ง ถึงกับตรัสว่า
ถ้าสรรพสัตว์ รู้เห็นชัด เช่นพระพุทธา
จะไม่กล้าบริโภคอาหาร ก่อนทานเด็ดขาด

ถึงแม้เหลือคำข้าว คำเดียวก็ตาม
ก็จะไม่หม่ำ จะนำไปทาน
ไม่คำนึงถึงตน ทนหิวได้ ช่างมัน
ทุ่มชีวิตให้ทาน ด้วยใจเบิกบานปีติ

ด้วยคนตระหนี่ มีความประมาท
พระพุทธองค์ตรัส จึงไม่อาจให้ทาน 
ปล่อยใจให้ตกต่ำ มืดดำ อนธการ
จึงเป็นคนพาล เห็นแก่ตน คนตระหนี่

ใช้ชีวิตประมาท ชาติแมงเม่า
ชีวิตของเจ้า มัวเมา เล่นแสงสี
เพลิดเพลิน สิ่งบันเทิง เริงโลกีย์
ใจมืดมิดดำปี๋ นี้คือสาเหตุ 

การมัวเมาโลก ชุ่มโชกโลกีย์
 สติไม่ดี ปล่อยใจไหลตามอารมณ์
ได้ชื่อว่าประมาท ความดีล่ม
สรรพสัตว์ทุกข์ระทม ด้วยประมาท

พระพุทธองค์ ยังทรงตรัสว่า
ที่ตระหนี่นั่นหนา เพราะว่ากลัวจน
กลัวไม่มีจะกิน มีหนี้สิน ล้นพ้น
อยากร่ำรวยกว่าทุกคน ดีล้นคนแหนแห่

ด้วยความกลัวนี่หละ จะทำลายตน
มีใจสับสน คนขี้โลภ
สามารถทุจริต ผิดศีลธรรม ครบ
จะประสพหายนะ เพราะว่าความกลัว

บัณฑิตให้ แม้มีไทยธรรมเล็กน้อย
 คนตระหนี่ แม้เพียงก้อย ก็ไม่ให้
 ถึงทรัพย์มีมากมาย นับไม่ไหว
ทักษิณาทาน ยิ่งใหญ่ แต่มองไม่เห็น

พราหมณ์ผู้แสวงหาความบริสุทธิ์
มีอุตสาหะ ประพฤติธรรม
เป็นเนื้อนาบุญ ทักษิณาทาน อันเลิศล้ำ
ออกโปรดส่ำสัตว์ ให้โอกาส แก่ผู้ครองเรือน

ทักษิณาทาน ไทยธรรมนั้นแม้น้อย
แต่ได้บุญไม่ด้อย อจินไตย
ฆ่าสัตว์เป็นพัน บูชายัญ ได้บุญไม่เท่าใด
เทียบไม่ได้ แม้ส่วนเสี้ยว ของทักษิณาทาน

การเชื่อในทาน เรียกกันว่า สัมมาทิฏฐิ
เป็นเหมือนประตูที่ เข้าสู่ทางเจริญ
เป็นทางไปสู่สวรรค์นิพพาน คนพาลเมิน
เป็นทางบัณฑิตเดิน เพลินเกี่ยวบุญ

;;;;;;;;;;