ชีวิตพระภิกษุ (คือชีวิตอุดมการณ์) :: บัณฑิตมีปัญญา พิจารณาชีวิต บุญบาปตามติด ชีวิตของทุกคน บาปเหมือนสุนักล่าเนื้อ เราเป็นเหยื่อ หนีไม่พ้น ดิ้นรน หลุดพ้น สุดแสนยาก

ชีวิตพระภิกษุ
(คือชีวิตอุดมการณ์)

บัณฑิตมีปัญญา พิจารณาชีวิต
บุญบาปตามติด ชีวิตของทุกคน
บาปเหมือนสุนักล่าเนื้อ เราเป็นเหยื่อ หนีไม่พ้น
ดิ้นรน หลุดพ้น สุดแสนยาก

บุญเหมือนมารดาบิดา
เตือนเรานักหนา ให้อดทน
แต่บาป มันเอิบอาบเหลือล้น
จึงตามใจตน กลายเป็นคน อกตัญญู

 บัณฑิตรู้เช่นเห็นชาติ จึงสละเพศฆราวาส ประกาศตน

อดกลั้นอดทน ออกพ้นครัวเรือน

ออกบวช ประพฤติตามธรรมวินัย ไม่แชเชือน

ไม่เลื่อนเปื้อน กลัวหลาย ภัยกามคุณ

เหมือนคนแหกคุกประหาร
หรือเหมือนกัน กับคน ออกพ้นบ่อโคลนดูด
แล้วมองหาไม้ยาวๆ หรือเถาวัลย์ ฉุด
โน้มน้าวอุตลุด ฉุดหมู่ญาติ

มีศรัทธา พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

พระองค์รบเร้า ให้เรา ไม่ประมาท

ชีวิตเป็นของน้อยนิด คนไม่คิดคาด

ผู้ประมาท ทุกข์หลาย เวียนว่ายในวัฎฎะ

คนไม่รู้ ตัวเรานี้ มีกายฝัน
ซ่อนซ้อนอยู่ในนั้น กายหยาบ
เมื่อเราฝัน กายนี้นั้น ไม่ได้หลับ
เราควรทราบ กายฝันคือกายละเอียด

ยังมีกายในกายไปเรื่อยๆไม่สิ้นสุด
ยิ่งในยิ่งบริสุทธิ์ มีอานุภาพ
เป็นกายพระ ที่ศีรษะ มีเกศดอกบัวตูม ประดับ
งามระยับ สุดงาม อร่ามเรือง

ดังนั้นกายภายนอก เป็นกายของเรา
เป็นกายที่เน่าได้ หุ้มกายในเอาไว้
ส่วนใจ ถอดกาย เดินในเข้าไป
สวมซ้อนกายไหน เป็นอันเดียวกับกายนั้น

พระธรรมกายกายพระ เป็นอัตตา ตัวตนแท้ของเรา
กายตัวเก่า ล้วนเนาอยู่ในบรรดา สรรพสัตว์
กายหยาบ บุญบาปผสม ต่างกันชัด
แต่พระธรรมกาย ใสสะอาดบริสุทธิ์ ดุจเดียวกัน

ชีวิตพระภิกษุ คือชีวิตอุดมการณ์
เปรียบปาน แมลงภู่ มุ่งสู่สูง
ชนทั้งหลายคล้ายแมลงวัน ใฝ่ต่ำกิเลสจูง
 ชีวิตรุ่ง ชีวิตพระ ชนะมาร 

;;;;;;;;;;