ไม่ให้แล้วได้ไม่มี (เมื่อก่อนกี้ ได้ทำทานเอาไว้):: การหา แล้วได้มา นั้นง่ายกว่า ง่ายกว่าการรักษา สิ่งที่หามาได้ มีทรัพย์ รู้จักรักษาทรัพย์ รวยตาย ไม่รู้จักรักษา ไม่รู้จักใช้ ทรัพย์กลายเป็นวิบัติ

ไม่ให้แล้วได้ไม่มี
(เมื่อก่อนกี้ ได้ทำทานเอาไว้)

การหา แล้วได้มา นั้นง่ายกว่า

ง่ายกว่าการรักษา สิ่งที่หามาได้
มีทรัพย์ รู้จักรักษาทรัพย์ รวยตาย
ไม่รู้จักรักษา ไม่รู้จักใช้ ทรัพย์กลายเป็นวิบัติ

รู้จักให้ แล้วจึงได้มา 
เรียกว่าทานนั่นหนา ที่ว่ารู้จักให้
ให้ด้วยใจศรัทธา เปรมปรีดา ได้บุญใหญ่
รักษาทานเข้าไว้ ทรัพย์ไหลมาเอง

บุญจากทาน กุญแจไขการงานสำเร็จ
จะว่าเป็นเคล็ด ก็ได้
คนใจกว้างใจดีใจใส ธรรมชาติเป็นใจ
เทวดาไท้ ลงรักษา

คนที่ไม่ทานแล้วได้ ไม่มี
เมื่อก่อนกี้ ได้ทำทานไว้
ชาติปัจจุบัน ไม่ทานจึงได้
กฎแห่งเหตุผลยิ่งใหญ่ หรือใช่ กฎแห่งกรรม

แสวงหา แล้วได้มา ด้วยบุญเก่า

อย่าอวดตัว ว่าเจ้า  ประเสริฐศรี

อย่าประมาท ขาดสติ อวดดี

ควรที่ รู้รักษา หาบุญใหม่

สติดี  ไม่มี ประมาท

ละโลกีย์ เด็ดขาด ชาติบัณฑิต

ทานศีลภาวนา รักษา สุดชีวิต

บุญต่อบุญสุดจิต ไม่คิด กินแต่บุญเก่า

มีลูก ด้วยเคย ผูกพัน

มีไม่สำคัญ ไม่เท่า การเลี้ยง

มีสมบัติ ไม่รักษา หายเกลี้ยง

มีลูกไม่เลี้ยง เสียหาย ทำลายตระกูล

หัวใจรักษา คือความสะอาด

อย่าประมาท ฝึกตนเป็นอาจิน
 มีบุตร สอนบุตร อย่าให้แต่กิน
รักสะอาดก็คือบาท ของศีล นั่นเอง

;;;;;;;;;