พระธรรมกาย
(ใช่ นิจจัง สุขัง อัตตา)
อนิจจังทุกขังอนัตตา กฎไตรลักษณ์
ใครประจักษ์ นิพพิทา เบื่อหน่าย
วิราคะ กำหนัดคลาย
สว่างไสว วิสุทธิ
สันติ นิพพาน เป็นที่สุด
ทางของพุทธบุตร อริยะ
ทางสายสมบัติ สุขสมปราถนา
ที่สุดของชีวา สรรพสัตว์
อนิจจัง ไม่อมตะ อย่ายึดติด
ทางผิด ทางมาร อันตรายมาก
มิจฉาทิฏฐิ ว่ายากสอนยาก
ไม่แตกต่างจาก กาไก่
อนิจจัง ไม่ใช่นิจจัง
คนละอย่าง กับ ไม่มีนิจจัง
อรูปพรหม ไม่ใช่รูปพรหม ก็อีกอย่าง
ไม่ใช่กับไม่มี แตกต่าง คิดให้ดี
นิจจัง มีแน่ ได้แก่ บุญบารมี
ให้สุขสมปราถนาทันที ถ้ามีบุญ
เป็นอสาธารณะ มาค้ำ มาหนุน
ผู้มีบุญ สมปราถนา ทุกประการ
คนทั้งหลาย หลงในโลกียทรัพย์
เหมือนคนไล่จับ พยับแดดไกลๆ
ดูเหมือน สุขสมปราถนา จะได้
แต่เมื่อเข้าใกล้ ขยับไกล หนีห่าง
สมบัติทั้งหลาย ใช่อนิจจัง
ไม่สมปราถนา ดังว่า ไม่เที่ยง
เป็นของปลอม ดูงามเงียง
มีเท่าใด ก็ไม่พอเพียง อิ่มไม่เป็น
ผู้มีปัญญา นำสมบัติมาทำบุญ
ทวีคูณ คุณค่า เป็นอริยทรัพย์
บันดาลให้ สุขสมปราถ
น่าอนาถ ปุถุชน ไร้ปัญญา
โลกนี้ ไม่ใช่ที่อยู่ถาวร
เพียงจรมา หาสมบัติอริยะ
สร้างบารมี แสวงบุญญา
และมา ทำพระนิพพาน ให้แจ้ง
ทุกขัง ชีวิตนี้เป็นทุกข์
ไม่ใช่สุข เพียงสนุกเท่านั้น
ดูให้ออก อย่าหลงกลมาร
ทางสายกลางเท่านั้น ทางอริยะ
อนัตตา มิใช่อัตตา
มิใช่ไม่มีอัตตานะ จะบอกให้
คือมัน ไม่เป็นไปตามใจ
เราควบคุมไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่อัตตา
จงรู้ว่า อัตตาแท้นั้นมีอยู่
จงรู้ ธรรมกาย คืออัตตาแท้
หมู่มารกลัวนัก ตามขัดตามแก้
แน่แท้ ธรรมกาย ชนะมาร
ทำพระนิพพาน ให้แจ้ง
ณ ที่แหล่ง แห่งธรรมกาย
นิจจัง สุขขัง อัตตา ก็จะได้
เข้าถึงธรรมกาย ใช่ อุดมการณ์ชีวิต
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น