ปราชญ์วิปริต (ไม่ใช่บัณฑิตฝึกตน) ปราชญ์ พึงรักษาศีล ศีลไม่รักษา ปราชญ์วิปริต รู้มาก ปากเป็นพิษ ปราชญ์บัณฑิต ฝึกตน

 ปราชญ์วิปริต
(ไม่ใช่บัณฑิตฝึกตน)

ปราชญ์ พึงรักษาศีล

ศีลไม่รักษา ปราชญ์วิปริต

รู้มาก ปากเป็นพิษ

ปราชญ์บัณฑิต ฝึกตน 

ศีล เป็นที่พึ่งพื้นฐาน

เป็นมารดา ของธรรมทั้งหลาย

เป็นประมุข ของธรรมน้อยใหญ่

 ฉะนั้น ควรชำระศีลให้ บริสุทธิ์

ผู้ทุศีล ย่อมได้รับความติเตียน

ชื่อเสียง ย่อมเสียหาย

ส่วนผู้มีศีล ชื่อเสียงย่อมได้

คนทั้งหลาย สรรเสริญทุกเมื่อ

ผู้ปรีชา รักษาศีลได้มั่นคง

 ย่อมสูงส่ง มีชื่อเสียงในโลกนี้

ละไปแล้ว ย่อมไปสวรรค์ทันที

 ชื่อว่าย่อมดีใจ ในที่ทั้งปวง

คนเขลา ไม่มั่นคงในศีล

 ถูกติเตียน ดีสิ้น ในโลกนี้

 ละไปแล้ว ไปสู่อบาย ทันที

 ชื่อว่า ย่อมเสียใจในที่ ทั้งปวง

ผู้ใดในโลกนี้ สำรวมกายวจี และใจ

 บาปอะไร ๆ ไม่ทำ

ไม่ถือเหตุแห่งตน พูดพล่าม

 ท่านเรียกคนอย่างนั้น ว่าผู้มีศีล

เพราะฉะนั้น หญิงและชายผู้มีศีล

 เป็นอาจิน รักษาอุโบสถได้

ทำบุญ ย่อมมีสุขเป็นกำไร

ผู้คนชื่นใจ ย่อมไปสวรรค์

;;;;;;;;;;