วันพฤหัสบดีที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2567

โภคทรัพย์ (สำหรับโลกนี้เท่านั้น) โภคทรัพย์ สำหรับโลกนี้เท่านั้น ตั้งสติให้มั่น เราอยู่โลกนี้ไม่นาน ไม่เกินร้อยปี แล้วก็กลับบ้าน แต่ปุถุชน ไม่คิดอ่าน เตรียมตัวตาย

 โภคทรัพย์
(สำหรับโลกนี้เท่านั้น)

โภคทรัพย์ สำหรับโลกนี้เท่านั้น
ตั้งสติให้มั่น เราอยู่โลกนี้ไม่นาน
ไม่เกินร้อยปี แล้วก็กลับบ้าน
แต่ปุถุชน ไม่คิดอ่าน เตรียมตัวตาย

บ้านที่จะกลับ โภคทรัพย์ไม่ใช้
สำคัญหลาย ใช้แต่ อริยทรัพย์
อริยทรัพย์ คือบุญ จงทราบ
กับบาป ตัวร้าย ตามไปล้างผลาญ
เวลา ที่อยู่ในโลกนี้
เปรียบกับเวลาที่ จะอยู่ในโลกหน้า
เปรียบปาน ฟองน้ำฝน เท่านั้นหละ
น้อยนักหนา เวลาในโลกนี้
ผู้ไม่แสวงบุญ จึงประมาท
เป็นธรรมชาติ ของปุถุชน
ขาดปัญญา ไม่รู้สา เพียงเป็นคน
น่าเสียดายล้น กายมนุษย์
ทุกสิ่งอย่าง หายวับ
เหมือนกับ พยับแดด กลางถนน
ไม่มีตัว ไม่มีตน
แต่ปุถุชน ก็หลงไหล คล้ายดูละคร
พระท่าน จึงว่า
โลกนี้หนา คือโรงละคร
เป็นกฎแห่งกรรม สะท้อน
พระท่านสอน ให้แสวงบุญสร้างบารมี
ทำพระนิพพานให้แจ้ง ฝึกตน
ฝึกฝน ทานศีลภาวนา
เดินทางธรรม เท่านั้นหนา
แล้วจะ สุขสมปราถนา ทุกภพชาติ

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น