ฝึกสติฝึกตน (คนเหนือโลก) สติเป็นธรรม เครื่องตื่นอยู่ในโลก หมดทุกข์โศก สุขสมปราถนา จงฝึกสติ เจริญภาวนา สันโดษสมถะ กลางกายาของเรา

 ฝึกสติฝึกตน
(คนเหนือโลก)

สติเป็นธรรม เครื่องตื่นอยู่ในโลก

หมดทุกข์โศก สุขสมปราถนา

จงฝึกสติ เจริญภาวนา

สันโดษสมถะ กลางกายาของตน

วิตกวิจาร หรือตรึกตรอง

คำทั้งผอง ล้วนฝึกสติ

ระลึกไว้ในตน คนสติดี

ณ ศูนย์กลางกายี นั่นเอง

 
คนผู้มีสติ มีความเจริญทุกเมื่อ

อย่างเหลือเชื่อ แต่เป็นความจริง

ด้วยบุญ อจินไตย เหนือทุกสิ่ง

บุญอันยิ่ง คือฝึกสติ

ทานศีลภาวนา ทางบุญ

คนไม่คุ้น ภาวนา

สันโดษสมถะ เป็นคำพระ

ใจหยุด หลุดจากตัณหาอุปาทาน

คนมีสติ ย่อมได้รับความสุข

ส่วนสนุก คนไร้สติ

สนุก แต่ทุกข์ถนัด ระวังให้ดี

ตัณหาโลกีย์ เหยื่อล่อ

มีสติ ใจหยุด ที่สุดบุญ

ใจอบอุ่น ปีติสุข

มีเมตตา นำพาสาธุชนพ้นทุกข์

นี่แหละ พุทธศาสนา

คนมีสติ เป็นผู้ประเสริฐทุกวัน

ด้วยบุญนั้น คืออริยทรัพย์

ทำคนให้เหนือคน หลุดพ้นบาป

สั่งสมอริยทรัพย์ ทุกวัน

;;;;;;;;;;