วันเสาร์ที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2564

หยุดอยากใจหยุด (สูตรสำเร็จ) ตัณหา กับฉันทะ คนละอย่าง แตกต่าง ห่างกัน เหมือนเหวกับฟ้า ตัณหา ทยานอยาก มักมาก เหมือนไฟป่า ฉันทะ สันโดษสมถะ มักน้อย คอยบริการ

 หยุดอยากใจหยุด
(สูตรสำเร็จ)

ตัณหา กับฉันทะ คนละอย่าง
แตกต่าง ห่างกัน เหมือนเหวกับฟ้า
ตัณหา ทยานอยาก มักมาก เหมือนไฟป่า
ฉันทะ สันโดษสมถะ มักน้อย คอยบริการ

ตัณหา คือความอยาก รักเคารพบูชา คือฉันทะ
ความอยากนั่นหนา มีกิเลสปรุง ยุ่งเหยิงยิ่ง
มุ่งประโยชน์ตน ประโยชน์ชน ไม่เอาจริง
ฉันทะ ใจนิ่งใจใส บุญหลั่งไหล เต็มใจทำ

ตัณหา คล้ายกับว่า เป็นพลัง
เหมือนถูกยาสั่ง ทุ่มเทกำลัง ไม่ถอนถอย
เพื่อโลกียวัตถุ ที่กำหนัด จนตาลอย
สติสัมปชัญญะขาด ใจถอย..ห่าง จากทางความดี

ความอยากนี้ แม้ใช้ทำความดี ยังมีไม่ได้
ต้องหยุดอยากใจ ไม่ทุรนทุราย ใจสมาธิ
อยากเป็นกิเลส เกิดจากตัณหา ตัวอัปปรี
ส่วนรักฯเมื่อมากมี กลายเป็นอุเบกขา

ผู้มีรักเคารพบูชา มีฉันทะ เต็มใจทำ
คนพาลอำมหิต จิตมืดดำ มีตัณหา
ทำอะไร ตามใจอยาก สุ่มสี่สุ่มห้า
มุ่งแต่จะหา ประโยชน์ส่วนตน คนพาล

ใจมีรักเคารพบูชา ใช้ชีวา สันโดษสมถะ
เดินทางพระ ประหยัดสุด ประโยชน์สูง
รักความสะอาด เป็นระเบียบ มีจิตมุ่ง
เป็นกัลยาณมิตร นำจูง มหาชนพ้นอบาย
สันโดษสมถะ กุศโลบาย ขจัดนิวรณ์ห้า
อันเป็นเหมือนผงเข้าตา ดับปัญญาปุถุชน
ตัณหา อวิชชา เข้ามาปน
กลายเป็นคน..มีปัญหา มิจฉาทิฏฐิ

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น