วันอาทิตย์ที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2565

โจรร้ายแท้ (ได้แก่ ความคิดร้ายของเรา) โจรที่ร้ายที่สุด องค์พระพุทธตรัส คือความคิดร้าย ความคิดร้าย เป็นอันตราย อย่างยิ่ง การพูดชั่วทำชั่ว ยังไม่น่ากลัวเท่า จริงๆ ใจคือตัวเจตนา เป็นกรรมยิ่ง พระท่านว่า

โจรร้ายแท้
(ได้แก่ ความคิดร้ายของเรา) 

โจรที่ร้ายที่สุด องค์พระพุทธตรัส คือความคิดร้าย
ความคิดร้าย เป็นอันตราย อย่างยิ่ง
การพูดชั่วทำชั่ว ยังไม่น่ากลัวเท่า จริงๆ
ใจคือตัวเจตนา เป็นกรรมยิ่ง พระท่านว่า

คนทั้งหลาย ปล่อยใจคิดร้าย คิดตำหนิ
ได้บาปเต็มที่ มิมีรู้สึกรู้สา
คนทั้งหลาย จึงไปอบายมากเท่าขนโค เป็นธรรมดา
ไปสวรรค์นั้น น้อยนักหนา เพียงว่าเขาโค

การหยุดใจได้ จึงใช่ ความสำเร็จและชัยชนะ
หลวงปู่ฯท่านว่า นั่นหละ สำคัญที่สุด
การหยุดใจ คือการเอาชนะตน เป็นคนบริสุทธิ์
นิวรณ์ห้าหลุด ใจสว่างไสว ได้ปัญญา 

การควบคุมใจ ให้หยุดให้นิ่งไว้ อยู่ในตน
คือการเริ่มต้น เดินถนนสายกลางภายใน
หรือก็คือ การเจริญสติภาวนา นั่งสมาธิก็ใช่
จึงเป็นหัวใจ การฝึกตน คนบัณฑิต

ภายในตน เป็นถนน ของพระอริยะเจ้า
เป็นทางสายเก่า มีมานาน แต่พลันสูญไป
ด้วยหมู่มาร รู้ทัน ปิดกั้นไว้
ผู้คนไม่รู้เหนือใต้ จึงได้แต่สมาธินอกตัว

สมาธินอกตัว น่ากลัว เป็นมิจฉา
เมื่อเก่งกล้า จะขาดเมตตา และความสุข
มีฤทธิ์มีอานุภาพ แต่กลับใช้บุกรุก
หาความสุข..ส่วนตน ไม่สนหมู่คณะ

อาวุธประลัยกัลป์ ที่ห้ำหั่นกันอยู่ขณะนี้
ก็เกิดจากมิจฉาสมาธิ นั่นเอง
สร้างอะไรออกมาได้ พิลึกพิลั่น แสนเก่ง
แต่ก็เสงเครง ทำลายล้าง ห่างเมตตา

ความคิดนี้ ถ้าควบคุมไม่ดี คือโจรร้าย
ทำลายทุกคน ทั้งตน และคนอื่น
พุทธศาสนา เท่านั้นหละ จึงจะฟื้น
ปลุกสัมมาสมาธิให้ตื่น ฟื้นฟูโลก

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น