วันอาทิตย์ที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2565

ตัณหา (พาฉิบหาย) โลก มีทุกข์โศก ด้วยตัณหาพาไป จึงอยากหลาย ไขว่คว้าหากามคุณ พระพุทธองค์ ทรงเมตตา การุณ ทรงชี้ต้นเหตุ ตัววุ่น คือตัณหา

 ตัณหา
(พาฉิบหาย)

โลก มีทุกข์โศก ด้วยตัณหาพาไป
 จึงอยากหลาย ไขว่คว้าหากามคุณ 
พระพุทธองค์ ทรงเมตตา การุณ
ทรงชี้ต้นเหตุ ตัววุ่น คือตัณหา

ตัณหา ทยานอยาก พรากใจออกจากตน
เหมือนลูกแกะซน ประมาทล้น ออกจากฝูง
อันตรายยิ่งนัก กรรมวิบาก ชักจูง
มีจิตมุ่ง..ลงต่ำ ดำดิ่งกิเลสกรรมวิบาก

ใจอยู่ในตน พ้นกรรมวิบากชักจูง
จิตจึงมุ่ง ทำพระนิพพานให้แจ้ง 
สร้างบารมี บุญสวง
ทางสายกลาง เป็นแหล่ง..หลบภัย ในวัฏฏะ

ตัณหา ไม่ธรรมดา เป็นดั่งว่านาย
เสือกไสไล่ส่งใครก็ได้ ไม่มีใครขัด
เป็นเหมือนเจ้าชีวิต มีสิทธิ์กำหนดชีวาต
หมู่สัตว์ ตกเป็นทาส ตัณหา

โลกเรานี่หนา น่าอนาถ ตกอยู่ในอำนาจ
 ของธาตุ..ธรรมดำ ตัณหา
กระหายอยากสิ่งภายนอก ที่หลอกตา
เหมือนผีห่า ซาตาน เข้าครอบงำ

สรรพสัตว์ขาดอิสระ ด้วยว่ามีเครื่องผูก
ทุกยุค ทุกสมัย ไม่มีล้า
เครื่องผูกนั้นหรือ คือความอยาก นั่นหละ
ความอยากนี้คือตัณหา ชอบนักหนากามคุณ

การหลุดพ้นทุกข์ยาก เพื่อจักสุขสมปราถนา
ต้องตัดตัณหา ความอยากนั่นเอง
สุขสมปราถนา จะไหลมา หาคนเก่ง
ไหลมาเอง ง่ายๆ คล้ายๆรักเรา

หยุดตัณหา หรือหยุดอยาก ยากที่สุด
ใจต้องหยุด หรือ คือมีสติสัมปชัญญะ
อยู่ภายในตน ที่เปี่ยมล้นความสุข สมอุรา
และสำคัญนักหนา คือมีศรัทธาพระรัตนตรัย

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น