หว่านพืชเช่นใด (ได้ผลเช่นนั้น) ผู้ให้สิ่งที่เลิศ ย่อมได้สิ่งที่เลิศอีก แม้จะหลีก..อย่างไร ก็ไม่พ้น กฎแห่งกรรม เป็นกฎ แห่งเหตุผล จึงควร กระตือลือล้น แสวงบุญสร้างบารมี

 หว่านพืชเช่นใด
(ได้ผลเช่นนั้น)

ผู้ให้สิ่งที่เลิศ ย่อมได้สิ่งที่เลิศอีก

แม้จะหลีก..อย่างไร ก็ไม่พ้น

กฎแห่งกรรม เป็นกฎ แห่งเหตุผล

จึงควร กระตือลือล้น แสวงบุญฯ

ให้สิ่งที่ชอบใจ ย่อมได้ สิ่งที่ชอบใจ
ให้สิ่งใด ย่อมได้สิ่งนั้น
เมื่อไม่ให้ ก็ไม่ได้ เช่นกัน
ที่คนพาล ได้อยู่นั้น ด้วยบุญเก่า

เราใช้บุญไปทุกวัน มันหมดได้
ประมาทหลาย ถ้าไม่แสวงบุญ
เมื่อบุญหมด น่าสลด น่าอาดูลย์
ชีวิตสูญ สู่อบาย ไปนรก

ผู้ให้สิ่งที่ประเสริฐ ย่อมได้สิ่งที่ประเสริฐ
จะเกิด..ในที่ไหนๆ จะตามไปส่งผล
หลายภพชาติ เกินคิดคาดของคน
บุญส่งผล เหลือล้น เกินควรเกินคาด

บุญของผู้ให้ แน่ไซร้ ย่อมเจริญ
เหมือนน้ำหยด ไม่นานเกิน ก็จะเต็มตื้น
ทำไม่หยุด หยาดหยด ทุกวันคืน
เหมือนหินย้อย ห้อยหยด คนแตกตื่น ความงาม

เป็นคน ควรให้ทาน การกุศล
การเกิดเป็นคน ยากล้น เกินคิด
เมื่อเกิดเป็นคน ไม่ทาน โง่สนิท
จะเรียกว่า สิ้นคิด ก็ได้

พระสงฆ์ประมุข ของผู้ต้องการบุญ
องค์พระพุทธ ทรงพระการุณ ตรัส
สังฆทาน ดังนั้นจึงต้อง เข้าวัด
ผู้ฉลาด เข้าวัด แสวงบุญฯ

;;;;;;;;;;