บุญถึง
(จึงสำเร็จ)
ด้วยบุญถึง งานจึงสำเร็จ
คนพาลไม่รู้เหตุ จึงประมาท
คิดว่าเป็นหนึ่งสมอง สองมือ เด็ดขาด
พาลชาติ จึงอุกอาจ ไม่กลัวบาป
ผลในปัจจุบัน มันสะท้อน จากอดีต
อย่าไปคิด ว่าเป็นของใหม่
เป็นภาพเก่าซ้ำๆ น่าเบื่อจะตาย
เหมือนดูหนังฉาย ไม่เคยเปลี่ยนม้วน
เป็นกิเลสกรรมวิบาก วัฏฏจักรบาป
วนเวียนไปในคุกประหาร แล้ววนกลับ อยู่อย่างนั้น
พระผู้รู้กู่ก้อง เวทนากัน
สรรพสัตว์ ทุกข์มหันต์ น่าสงสารนัก
เมื่อเกิดใหม่ ลืมไปหมด เหมือนสดซิงๆ
พระสอนแล้วทำหยิ่ง ทำลิงหลอกเจ้า
เป็นอีหอยหน้าวัด ประมาทดูเบา
มิจฉาทิฏฐิเจ้าเก่า น่าเศร้าแท้
สั่งสมบุญกำกับ ความสำเร็จและชัยชนะ
แล้วหนึ่งสมอง สองมือ จะ เป็นของแท้
อันเป็นอัตตา ทำให้สมปราถนาแน่
หรือบุญถึง นั่นแหละ ของจริง
ดังนั้น แสวงบุญสร้างบารมี หนีวิบาก
เอาบุญเป็นหลัก จักไม่ถูกหลอก
ไม่หลงกลมาร เข้าคุกประหาร ขอบอก
จงลบทิฏฐิมานะออก หันมาสร้างบารมี
เดินตามสายกลาง ตามหลังพระอริยะ
เท่านั้นหละ จึงจะเป็นนิจจัง ของแท้
สุขสมปราถนา จะมีแน่ๆ
ไม่มีแพ้ มีแต่ชนะ ด้วยบุญญาบารมี
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น