กตัญญูแท้ (ได้แก่บรรพชา) คนกตัญญู ผู้มีบุญมาก ด้วยสามารถซึมซาบ พระคุณของท่าน นึกถึงท่านทีไร ใจเบิกบาน ปีติซาบซ่าน ไม่อาจอดกลั้น น้ำตาคลอ

 กตัญญูแท้
(ได้แก่บรรพชา)

คนกตัญญู ผู้มีบุญมาก

ด้วยสามารถซึมซาบ พระคุณของท่าน

นึกถึงท่านทีไร ใจเบิกบาน

ปีติซาบซ่าน ไม่อาจอดกลั้น น้ำตาคลอ

ปกติ ใจนิ่งใจหยุด สุดยาก

แต่ง่ายมาก ถ้าหากมีความกตัญญู

ใจหยุด เป็นที่สุดของบุญ คุณก็รู้

ฝึกสติ มีกตัญญู จึงเป็นผู้มีปัญญา

 กตัญญู คือเครื่องหมายของผู้ มีปัญญา

เป็นคนดี ยากหา ในยุกต์นี้

กตัญญูแท้ ดูให้แน่ ที่อัตตะสุทธิ

คือทำตนให้บริสุทธิ์ดี ไม่มีอบายมุข

เดินตามทางสายกลาง ทางบริสุทธิมรรค

ทานศีลภาวนา ตระหนัก อยู่เสมอ

เข้าวัดปฏิบัติธรรม แสนเลิศเลอ

มีสติ อยู่เสมอ ภายในกาย

กตัญญูมาก บริสุทธิ์นัก จักแลเห็น

คือจะเป็น ต้นบุญต้นฉบับ ให้กับคนอื่น

เป็นศูนย์รวมใจ คนทั้งหลาย ได้ชมชื่น

สติฟื้น ตื่นตน เป็นคนดี ศรีสังคม

คนกตัญญู ผู้มีบุญหลาย

อดไม่ได้ จะออกไปสังคหะ

คือไปสงเคราะห์ ช่วยเหลือ ชาวประชา

งามสง่า แกล้วกล้า อาจหาญ ปานราชสีห์

กตัญญูต่อพ่อแม่ ไม่ใช่เลี้ยง เพียงแต่กาย

ขาดไม่ได้ คือเลี้ยงใจ

เป็นคนดี ให้พ่อแม่ ปีติหลาย

สุดกตัญญูแท้ นั้นไซร้ ได้แก่บรรพชา

 ;;;;;;;;;;