ปลาหมอ (ตายเพราะปาก) วาจานั้น เป็นเช่นเดียวกันกับใจ เป็นหน้าต่างก็ใช่ ของใจนั่นเอง ปากกับใจตรงกันนั้น มันเสงเครง ขวานผ่าซากนั่นเอง ไม่เกรงใจใคร

 ปลาหมอ
(ตายเพราะปาก)

วาจานั้น เป็นเช่นเดียวกันกับใจ

เป็นหน้าต่างก็ใช่ ของใจนั่นเอง

ปากกับใจตรงกันนั้น มันอาจเสงเครง

ขวานผ่าซากนั่นเอง ไม่เกรงใจใคร

วาจาออกจากใจ ระวังไว้ คำพูด
มีสติ ตริตรองให้ดีสุด ก่อนพูดออกไป
การเจริญสติ จึงเป็นหัวใจ
ตัดอารมณ์ให้ได้ พูดด้วยใจเมตตา

ความเป็นผู้สะอาด พึงทราบด้วยถ้อยคำ สำนวน
พูดไม่ม่วน ขาดเมตตา
ฟังแล้วร้อนใจ ฟังไม่ได้เลยหนา
ด้วยหลงพูดจา ปราศจากสติ

คนขี้โกรธนั้น ทุกคนทราบ มีวาจาหยาบคาย
ทำบุญแม้มากมาย แต่บุญเหมือนไม่มี
เที่ยวโทษ เที่ยวตำหนิ คนนั้นคนนี้
เป็นวจี เหมือนมีไฟ เผาไหม้ผู้คน

 คนเปล่งวาจาชั่ว ย่อมทำตัวให้เดือดร้อน
บั่นทอน กำลังใจ ทั้งตนและคนอื่น
อุปสรรคปัญหา ย่อมไหลมา ดาดดื่น
ผิวหยาบกร้าน เหม็นหืน ผื่นคัน

คนพูดไม่จริง โกหก ลงนรกแน่นอน
เป็นคำสอน พระศาสดา พระพุทธเจ้า
ผิดศีลข้อสี่ การผิดศีลนี้ ไม่เบา
ทำให้ใจของเรา มืดดับ เท่ากับนรก

ดีล้นเปล่งวาจาให้ไพเราะ เหมาะสม เป็นประโยชน์
ดีกว่าทั้งหมด คือวาจาสุภาษิต
ฟังแล้วชื่นใจ ปีติใจ และได้คิด
ทำผู้หลงผิด กลับใจได้ ฝักใฝ่ธรรม

ในกาลไหนๆ ควรเปล่งวาจา ที่น่าพอใจเท่านั้น
การพูดชั่วนั้น มันมัน สนุกปาก
ใจคิดอย่างไร ก็พูดได้อย่างนั้น เร็วนัก
ปลาหมอตายเพราะปาก ด้วยประมาทขาดสติ

;;;;;;;;;;