เมื่อให้จึงได้
(ถ้าไม่ให้ ก็ไม่ได้)
เมื่อให้ จึงได้..บุญ
ทำจนคุ้น จากบุญ กลายเป็นบารมี
เป็นต้นไม้ใหญ่ เต็มที่
พลิกผันชีวี มีชัยชนะ และสำเร็จ
เมื่อไม่ให้ ก็ไม่ได้..บุญ
บุญเก่าหนุน จึงร่ำรวยใหญ่
มีความสุขความสำเร็จ ดีอกดีใจ
หลงตัณหา ร่าเริงไป ผู้ประมาท
สิ่งที่ได้มา ต้องใช้บุญญา จึงได้
ไม่ใช่..หนึ่งสมอง สองมือตน
บุญอดีต ติดตามมา ส่งผล
ด้วยความดีของตน ที่เคยทำไว้
น่าเวทนา เกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว
ยังไม่แคล้ว..ถูกลวง
โลกเหมือนโรงละคร ที่ใหญ่หลวง
คนทั้งปวง เหมือนดังเช่น เล่นละคร
ยกเว้น ผู้มีสติ มีกัลยาณมิตรรักษา
นำพา แสวงบุญญา สร้างบารมี
ทำพระนิพพานให้แจ้ง เต็มที่
มีสติ..สัมปชัญญะ มีศรัทธาในบุญ
เส้นทางสายกลาง ทางบุญ ทางเดียว
เอกายนมรรค ทางเปลี่ยว เดี่ยวโดด
ไม่ใช่ทางสนุกสนาน ที่คนพาลโปรด
เป็นทางที่ต้องอด ต้องกลั้น
กัลยาณมิตรเหมือนกัน กับตะวันฉาย
ส่องแสงสดใส ให้ชีวี
จากมิจฉา เป็นสัมมาทิฏฐิ
อดทนอดกลั้นเต็มที่ แสวงบุญฯ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น