ความริษยา
(โลกาพินาศ)
ความริษยา โลกาพินาศฉิบหาย
ความสามัคคี ถูกทำลาย อันตรายยิ่ง
หมู่คณะ มีหนอนบ่อนไส้สิง
สุดร้ายยิ่ง สาวไส้ ให้กากิน
อิจฉาริษยา บุญญาน้อย
จึงไม่คอย มุทิตา ใครๆได้
เป็นผู้ประมาท ขาดฝึกสติ ใจไม่ใส
มีศัตรูภายใน คือใจตนเอง
เลิกอิจฉา หันมา เคารพ
ไม่ใช่ประจบ แต่หาให้พบความดี
ที่ทุกคน มากน้อย จะต้องมี
ฝึกจับดี ใจปีติ แทนอิจฉา
คนขี้อิจฉา น่าสงสาร
เป็นคนพาล มีพิษ คิดแต่ร้ายๆ
พูดจาไม่น่าฟัง จึงไม่มีใครนั่งใกล้
เดียวดาย เข้าที่ไหน แตกที่นั่น
คนขี้อิจฉา หน้าดำ คร่ำเครียด
เป็นตัวเสนียด คนไม่เฉียดใกล้
มีชีวิตประมาท ไม่ตาย ก็เหมือนตาย
หาบุญไม่ได้ เท่ากับตายทั้งเป็น
คนขี้อิจฉา แสลงดี ยากที่จะมาวัด
เห็นพระศาสน์ เป็นส่วนเกิน ของชีวิต
เห็นพระ เป็นคนสิ้นคิด
โง่สนิท ไม่รู้ว่าตนไม่รู้
จะช่วยคนขี้อิจฉา ให้มีสัมมาทิฏฐิ
ยากเหลือที่ เหมือนอีหอย หน้าวัด
แม้มีฤทธิ์ สิทธิเฉียบขาด
ก็ไม่อาจ..สอนได้ ภัยสังคม
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น