ขจัดตัณหา
(หน้าที่ชีวิต)
ตัณหานุสัย เยื่อใยของตัณหา
อย่าเก็บไว้หนา แม้ในสันดาน ส่วนลึก
แม้แต่ตัวเราเอง ยังแทบไม่รู้สึก
สมาธิยังไม่ลึก อย่าวางใจ
ตัณหา งอกงามง่าย เมื่อได้กระตุ้น
ใจใส กลับขุ่นได้ง่ายๆ
ท่านไม่ให้ดูเบา อย่าโง่เขลาปล่อยใจ
ฝึกสติ ทุกวันไป กรณียกิจ
แม้เก่งแล้ว ช่ำชอง เขายังต้องฝึก
ฝึกแล้วฝึก เหมือนคนฝึกใหม่
ประมาทตัณหาไม่ได้ มีแต่ตาย
แม้เข้านิพพานได้ ยังต้องฝึก
กิเลสตัณหา ตัวกาลี
ทุกข์ทั้งหลายที่มี ตัวกาลี นี้เอง
ไม่รู้ว่าตนไม่รู้ ทำอวดเก่ง
รู้เอง เมื่อตอนจะตาย ก็สายแล้ว
เกิดใหม่ลืมหมด เหมือนสดซิงๆ
ตัณหาตัวเดิมสิง ยังทำเป็นลิงหลอกเจ้า
แลบลิ้นปลิ้นตาใส่พระ อีหอยเจ้าเก่า
เกิดแล้วๆเล่าๆ น้ำตาเจ้า สุดประมาณ
สร้างบารมี เท่านั้น ที่จะหนีมันตัณหา
ทุ่มชีวี สุดชีวา เข้าวัด
เผยแผ่ศาสนา รักษาพระศาสน์
สุดชีวาต ประพฤติธรรม
ตามติดมหาปูชนียาจารย์ สุดธรรม
ปราบไอ้ดำ ให้สิ้นซาก
ทำลายตัณหา ไม่ให้เหลือแม้กาก
สรรพสัตว์ จมปลัก น้ำตานอง
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น