รักแท้
(ได้แก่เมตตา)
การพลัดพราก จากสิ่งที่รัก เป็นทุกข์
มัวสนุก ทุกข์ถนัด จากพลัดพราก
ยากนัก จักรู้ ว่าเป็นปลัก
ความเมตตานั่นต่างหาก รักแท้
ถ้าเพียงแต่รัก นั้นจัก เห็นแก่ตัว
เมามัว ด้วยกิเลสตัณหา
ไม่ใช่รัก แต่หลง ดับปัญญา
รักแท้นั่นหนา พาสร้างวาสนาบารมี
ความรัก พากันจมปลัก..โคลนดูด
หรือปลักคูต ดูดคนทั้งสอง
ไม่ได้ผุดได้เกิด ไหลลงต่ำ น้ำตานอง
ทุกข์กระหน่ำ กรรมสนอง อจินไตย
รักแท้ของพ่อแม่ มีแต่ให้
เป็นเทวดาศักดิ์ใหญ่ ปกปักษ์รักษา
เป็นพระพรหม สุดเมตตา
บริสุทธิ์นักหนา ดุจว่า อรหันต์
อยากมีความสุข เลิกสนุกสนาน
มอบรักแท้ ให้แก่กัน ดีกว่า
ชวนกันเข้าวัด เข้าวา
นี่หละ ที่เรียกว่า คู่บุญคู่บารมี
รักกับเมตตา ต่างกัน ปานฟ้ากับเหว
รักเป็นเรื่องเลว เหลวไหล
สติขาด เหมือนสัตว์ ทั่วๆไป
รับความดีไม่ได้ คล้ายภาชนะคว่ำ
สติปัญญา กับเมตตา มาพร้อมกัน
สัมมาสมาธินั้น สำคัญมาก
สมาธินอกศูนย์กลางกาย มีอานุภาพ
แต่แปลกมาก ขาดเมตตา
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น