สันโดษ (ปลดกังวล จึงพ้นทุกข์) ผู้หมดกังวล ย่อมไม่ทนทุกข์ ไม่พันผูก..กับ ทุกอย่าง ที่ได้ที่มีที่เป็น ปล่อยวางได้ ใจสันโดษ เย็น ใจหยุดใจนิ่งเป้น อยู่เย็น เป็นสุข

 สันโดษ
(ปลดกังวล จึงพ้นทุกข์)

 ผู้หมดกังวล ย่อมไม่ทนทุกข์

ไม่พันผูก..กับ ทุกอย่าง ที่ได้ที่มีที่เป็น

ปล่อยวางได้ ใจสันโดษ เย็น

ใจหยุดใจนิ่งเป็น อยู่เย็น เป็นสุข

มีสันโดษสมถะ ชีวาที่ประเสริฐ
คุณธรรมเลิศ ก่อเกิดปัญญา
เป็นประตูทอง สู่ห้อง สมปราถนา
มีชีวา เช่นพระ ผู้หมดกังวล

จุดประสงค์ ที่บวชพระ เพื่อจะปลดกังวล
เพื่อมาฝึกตน ทำใจหยุดใจนิ่ง
ฝึกสันโดษ ทนตัณหา จริงๆ
มีศรัทธายิ่ง ต่อคุณพระรัตนตรัย

ทุกข์ทั้งหลาย ย่อมใช่ มาจากตัณหา
อยากได้นักหนา แสวงหาไม่หยุด
ยิ่งอยาก ยิ่งหนีห่าง อุตลุด
แต่เมื่อได้แล้ว กลับอยากอุตลุด ยิ่งขึ้น

ปลดกังวล ทนตัณหา ใจจึงสุข
ไม่พันผูก กับสิ่งภายนอก
มีก็สักแต่มี แต่มิใช่ดูดาย ขอบอก
คนภายนอก มองไม่ออก บอกว่าพระดูดาย

พระสร้างบารมี ต้องเริ่มที่ มีสันโดษ
แล้วจึงออกโปรด ชาวบ้าน
ให้เส้นทางชีวิตประเสริฐ อย่างนั้น
พระจึงสุดสำคัญ ดุจดังตะวัน เลยทีเดียว

ดังนั้น การหมดกังวล หรือสันโดษ
มีประโยชน์ ต่อทุกผู้ ดูตัวอย่างพระ
จะตัดกังวลได้ ต้องฝึกใจอย่างว่า
ทำใจหยุดใจนิ่งนั่นหละ หนีทุกข์

;;;;;;;;;;