วันพฤหัสบดีที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

ผู้โกรธเป็นนิสัย (ย่อมถึงความไร้ยศไร้ศักดิ์ศรี) คนมักโกรธ ย่อมอยู่เป็นทุกข์ เหมือนถูก ไฟลน ตลอดเวลา ใจขุ่นเคือง หงุดหงิด ทุกขณะ เหมือนสุนักบ้า ใครๆไม่กล้าอยู่ใกล้

 ผู้โกรธเป็นนิสัย
(ย่อมถึงความไร้ยศไร้ศักดิ์ศรี)

คนมักโกรธ ย่อมอยู่เป็นทุกข์
เหมือนถูก ไฟลน ตลอดเวลา
ใจขุ่นเคือง หงุดหงิด ทุกขณะ
เหมือนสุนักบ้า ใครๆไม่กล้าอยู่ใกล้

คนมักโกรธ ไม่สะอาด
ไม่ประหลาด ไม่มีวินัย
ขาดสัจจะ ไม่จริงจังจริงใจ
เมื่อได้เป็นใหญ่ ฝันร้ายของมหาชน
ผู้ถูกความโกรธ ครอบงำ
ย่อมถึงความ เสื่อมทรัพย์
ด้วยสติปัญญาดับ
บุญไหลกลับ บาปไหลมา
ผู้โกรธ เป็นนิสัย
 ย่อมถึงความไร้ ยศศักดิ์ศรี
มหาชนสาปแช่ง คนกาลี
คนอัปปรี จัญไร
ญาติมิตรและสหาย
 ย่อมไม่เข้าใกล้ คนมักโกรธ
อยู่เดียวดาย เดี่ยวโดด
เป็นคนโฉด ชีวิตเหี่ยวเฉา
ผู้โกรธ ย่อมไม่รู้อรรถสาระ
ด้วยปัญญา โฉดเขลา
ไม่รู้รายละเอียด ปัญญาเบา
คนโฉดเขลา จึงประมาท
ผู้โกรธ ย่อมไม่เห็นธรรม
ใจมืดดำ ใจต่ำ มีตัณหา
คือปุถุชน คนธรรมดา
ไม่เชื่อคำพระ ไม่ศรัทธาบุญ

 ;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น