เห็นสังขารเป็นทุกข์ได้
(ใจสุขอย่างยิ่ง)
บุคคลควรเตือนกัน สอนกัน
และปกป้องให้กัน จากคนพาลกาลี
เพราะ ความจริงจังจริงใจ มีในคนดี
คนพาล กาลี มิมีจริงใจ
ภิกษุ ผู้เห็นโทษในกาม
จึงมีความ ประพฤติ ประเสริฐ
ปราศจากตัณหา ด้วยสติเกิด
คนประเสริฐ ย่อมไม่หวั่นไหว
กษัตริย์ ไม่ทรงตั้งอยู่ในธรรม
ปุถุชน คนชั้นต่ำ ไม่มีธรรมอาศัย
ชนทั้งสอง ละโลกแล้ว ไม่ไปไหน
ย่อมไปต่ำใต้ ทุคติ
ท่านผู้มีทางไกล อันได้บรรลุ
โศกไม่อยู่ ในธรรมทั้งปวง
กิเลสเครื่องรัด หลุดล่วง
ย่อมไม่มีห่วง หมดความเร่าร้อน
พึงสละทรัพย์ เพื่อรักษาอวัยวะ
พึงสละอวัยวะ เมื่อรักษาชีวิต
พึงสละอวัยวะ ทรัพย์ และแม้ชีวิต
สละทุกชนิด เมื่อคำนึงถึงธรรม
พึงเป็นผู้พอใจ และประทับใจ
ใน พระนิพพาน
เป็นผู้ไม่ติดในกาม อันกันดาร
ท่านผู้นั้น เป็นผู้มีกระแสอยู่เบื้องบน
ความหิว เป็นโรคอย่างยิ่ง
สังขาร ก็จริงอย่างยิ่ง เป็นทุกข์
เมื่อรู้เช่นนั้น ตามเป็นจริงแล้ว เป็นสุข
ทุกข์ดับ กลับเป็นสุขอย่างยิ่ง
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น