วันจันทร์ที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

ผู้ไม่ฝึกตน (คนทารก) จิต เศร้าหมอง ทุคติ เป็นอันต้องหวัง กฎแห่งกรรม ทรงพลัง ทุกสิ่งอย่าง มีจิตนำไป

 ผู้ไม่ฝึกตน
(คนทารก)

จิต เศร้าหมอง
ทุคติ เป็นอันต้องหวัง
กฎแห่งกรรม ทรงพลัง
ทุกสิ่งอย่าง มีจิตนำไป
 จิต ไม่เศร้าหมอง
สุคติ ไม่เรียกร้อง ก็หวังได้
กฎแห่งกรรม ยิ่งใหญ่
บุญบาปอยู่ในใจ คอยกำกับ
  โลก อันจิตย่อมนำไป
 กำกับอยู่ภายใน คือบุญบาป
สงครามภายนอก จงทราบ
 บุญกับบาป กำกับ อยู่ภายใน
 การฝึกจิต เป็นความดี
ฝึกให้หยุดให้นิ่ง ที่ ในตน
สันโดษสมถะ ฝึกฝน
คนเหนือคน ปนเทวดา
 จิตที่ฝึกแล้ว นำสุขมาให้
เกิดปัญญาใส เป็นที่พึ่ง
มีบุญบารมี มารสะพรึง
จึง มีสุขสมปราถนา ทุกประการ
 จิตที่คุ้มครองแล้ว นำสุขี
มีสติ สัมปชัญญะ อยู่ในตน
มีอานุภาพ หมดทุกข์ทน
กลายเป็นคน พ้นภัยวัฏฏะ
ผู้ประพฤติ ตามอำนาจจิต
ไม่คิด ฝึกตน
ย่อมลำบากลำบน
เป็นคน เหมือนทารก

;;;;;;;;;; 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น