ชีวิตมีภัยวัฏฏะ
(พ้นบ่วงมารา ด้วยการให้)
ผู้ใด ให้ที่พักอาศัย
ผู้นั้นชื่อว่า ให้ สิ่งทั้งปวง
ผู้ใดสอนธรรมได้นั้น ให้ ใหญ่หลวง
ชนะการให้ทั้งปวง ชื่อว่า ให้อมตะ
ผู้ใดไม่ให้ทาน ในคนที่ไม่ควรให้
ย่อมให้ ในคนที่ควรให้
ผู้นั้นประสบความเสื่อม มีอันตราย
ย่อมได้สหาย เป็นที่พึ่ง
ผู้ใดให้ทาน ในบุคคลที่ไม่ควรให้
ไม่ให้ ในคนที่ควรให้
ผู้นั้นถึงความเสื่อม มีอันตราย
ย่อมไม่ได้ สหาย เป็นที่พึ่ง
ผู้ให้ข้าว ชื่อว่าให้กำลัง
ผู้ให้ผ้า เหมือนดัง ให้ผิวพรรณ
ผู้ให้ยานพาหนะ ชื่อว่าให้ความสุขสันติ์
ผู้ให้ประทีปโคมไฟนั้น ชื่อว่าให้จักษุ
ผู้ให้ของชอบใจ ย่อมได้ของชอบใจ
ผู้ให้ของเลิศ ย่อมได้ของเลิศ
ผู้ให้ของประเสริฐ ย่อมมีฐานะประเสริฐ
ผู้ให้ของดีเลิศ ย่อมได้ของเลิศดี
ชีวิต มีกฎแห่งกรรม
ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
มีสังสารวัฏฏ์ ที่น่ากลัว
คนชั่ว ไม่ให้ หมกไหม้อบายภูมิ
โลกมนุษย์ สุดดี แสวงบุญได้
จึงพ้นภัย เวียนว่าย ในวัฏฏะ
แสวงบุญ สร้างบารมี ที่เกิดมา
และทำพระนิพพาน ให้แจ้ง
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น