วันจันทร์ที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

ฟังธรรมสำคัญนัก (เป็นรากแห่งพรหมจรรย์) พึงนั่งใกล้ ผู้เป็นพหูสูต ตั้งใจฟัง อย่าให้หลุด แม้คำเดียว สุตะ เป็นรากแห่งพรหมจรรย์ ทีเดียว เราต้องเชี่ยว เป็นผู้ทรงธรรม

 ฟังธรรมสำคัญนัก
(เป็นรากแห่งพรหมจรรย์)

พึงนั่งใกล้ผู้เป็นพหูสูต
ตั้งใจฟัง อย่าให้หลุด แม้คำเดียว
สุตะ เป็นรากแห่งพรหมจรรย์ ทีเดียว
เราต้องเชี่ยว เป็นผู้ทรงธรรม

บรรดาทาง ทางมีองค์ ๘ ประเสริฐสุด
 อริยสัจ ๔ เยี่ยมยุทธในบรรดาสัจจะ
บรรดาธรรม ประเสริฐสุด วิราคะ
ในสัตว์ ๒ เท้า พระพุทธา สุดประเสริฐ
นามและรูปย่อมดับได้ ไม่เหลือ
ดับได้เมื่อ วิญญาณดับ
ดับ ไม่เกิดใหม่ ทุกข์ก็ลับ
ขันธ์ห้าดับ นั่นหละ รังของทุกข์
สัจจะ ธรรมะ อหิงสา
สัญญมะ และทมะ มีอยู่ในผู้ใด
อารยชน ย่อมกราบไหว้
 พ้นจากภัยอัตราย นี่หละ อมตธรรม
โลก มีกระแส
สติเท่านั้นแน่ กั้นกระแสได้
การเจริญสติ จึงยิ่งใหญ่
ต้านกระแสได้ ทำให้ใจหยุดนิ่ง
 ผู้มีจิตสงบ มีปัญญารักษาตัว
มีสติใส ไม่มืดมัว พินิจพิจารณา
ไม่มีเยื่อใย ในกามา
 ย่อมเห็นธรรมะ โดยชอบ
ละปปัญจธรรม เครื่องเนิ่นช้า
ตัณหา มานะ ทิฏฐิ
ไม่มีธรรมอื่น ยิ่งกว่านี้
ย่อมมีพระนิพพาน เป็นที่ไป

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น