ตระหนี่มีโลภะ
(ศรัทธาไม่เกิด)
ผู้โลภ ย่อมไม่รู้อรรถ
รู้ไม่ชัด ไม่ซาบซึ้ง ถึงคำสอนสั่ง
จึงไม่เกิดฉันทะ ได้แต่ฟัง
สติไม่ตั้ง ไม่หยั่งลงสู่ศรัทธา
ประมาทดูเบา ในคำสอน
ด้วยใจมีตะกอน ตัณหา
ยึดติดโลกภายนอก ที่หลอกตา
ชอบสนุกสนานเฮฮา ไปวันๆ
ผู้โลภ ย่อมไม่เห็นธรรม
ใจมืดดำ ไร้สติปัญญา
ขาดสติ มีความเห็น เป็นมิจฉา
ไม่ต่างจากไก่กา ปลาในน้ำ
โลภ ตระหนี่ มีแล้วไม่ให้
ไม่สละออกไป ใจจึงติดโลกโลกีย์
ใจไม่นุ่มนวล จึงไม่อาจหนี
อวดมั่งอวดมี ลาภยศสรรเสริญ
ความโลภครอบงำ เมื่อใด
มีใจต่ำใจดำ ขาดเมตตา
ดูดาย เห็นใครเดือดร้อน ไม่นำพา
สมน้ำหน้า สุขอุราสมใจ
โลกโลกีย์ ตัณหามี ไม่รู้
หลังตาย ทุกผู้ ไปสู่อบาย
น่าเวทนา สรรพสัตว์ทั้งหลาย
พากันเวียนว่าย ในอบายภูมิ
ความมืดมิด ย่อมมีเมื่อนั้น
เมื่อความโลภ..โมโทสัน ปรากฎ
ใจมืดสนิท ไม่ใสไม่สด
บังบด คุณธรรม คำสอน
;;;;;;;;;;
