พระธรรมกาย (เป้าหมายชีวิต) ตระเตรียมตน ให้เป็นคนดีเสียก่อน ไม่ต้องรีบร้อน เดี๋ยวจะได้นอนเย็น สิ่งอันเป็นที่รัก ท่านจักได้เห็น นอนมาเย็นๆ อย่างน่าอัศจรรย์

 พระธรรมกาย
(เป้าหมายชีวิต)

ตระเตรียมตน ให้เป็นคนดีเสียก่อน

ไม่ต้องรีบร้อน เดี๋ยวจะได้นอนเย็น

 สิ่งอันเป็นที่รัก ท่านจักได้เห็น

นอนมาเย็นๆ อย่างน่าอัศจรรย์

การตระเตรียมตน คือเตรียมใจให้หยุดนิ่ง
ปล่อยทิ้ง ความโลภโกรธหลง
หลุดจากตัณหา โลกียะ ปลดปลง
มีใจปลอดโปร่ง โล่งเบา สว่างไสว

รู้หรือไม่ ใจเรานั้น เป็นธาตุสำเร็จ
คิดแล้วก็เสร็จ สมปราถนา
แต่ต้องอยู่ตรงตำแหน่งที่ กลางกายา
เป็นแหล่งสมปราถนา อานุภาพ

ใจนิ่งใจหยุด ที่จุดกลางกายา
เป็นแหล่ง บุญญาวาสนา บารมี
เป็นแหล่งปลอด กิเลสตัณหา กาลี
ตนเป็นตนเต็มที่ เป็นพระรัตนตรัย

นี้คือวิชชาธรรมกาย ที่มารร้ายกลัว
เป็นสมาธิในตัว ผ่านศูนย์กลางกาย
นี่หละสัมมาสมาธิ ที่มารกลัวหลาย
สูญหายไป หลังปรินิพพานได้๕๐๐ปี

หลวงปู่ฯ ท่านกู้คืนมาได้
ในคืนเดือนหงาย ขึ้น๑๕ค่ำ
ท่านตั้งปณิธาน ไปสุดธรรม
ปราบไอ้ดำ ตัวการ ตัวมารใหญ่

เราเกิดมาเตรียมตน เตรียมใจ
เข้าถึงพระรัตนตรัยให้ได้ เป้าหมายชีวิต
จึงจะทำพระนิพพานให้แจ้ง ได้สมจิต
เป็นอจินไตย เกินคิด ของคน

;;;;;;;;;;

มีแก้วสารพัดนึก (เพียงตรองตรึกที่ศูนย์กลางกาย) ใจเป็นธาตุสำเร็จ เพียงแต่คิดก็เสร็จ จริงๆ แต่ขอหนึ่งสิ่ง คือมาอยู่นิ่งๆ ที่ศูนย์กลางกาย ที่ท่านเรียกว่ามีสติ ใจจะสดใส สว่างไสว และที่สำคัญหลาย คือมีอานุภาพ คู่กับสุข

มีแก้วสารพัดนึก
(เพียงตรองตรึกที่ศูนย์กลางกาย)

ใจเป็นธาตุสำเร็จ เพียงแต่คิดก็เสร็จ จริงๆ

แต่ขอหนึ่งสิ่ง คือมาอยู่นิ่งๆ ที่ศูนย์กลางกาย

ที่ท่านเรียกว่ามีสติ ใจจะสดใส สว่างไสว

และที่สำคัญหลาย คือมีอานุภาพ คู่กับสุข

ศูนย์กลางกาย เป็นเหมือนประตูชัย ไปพระนิพพาน

โดยต้องผ่าน พระธรรมกาย พระรัตนตรัยในตัว

เป็นพระแก้วใส สว่างไสว ไม่หมองมัว

รู้ทั่ว..รู้แจ้ง อจินไตย ไม่จำกัด

พระธรรมกาย ได้ลักษณะ มหาบุรุษ

วิชชาธรรมกาย สิ้นสุด หลังพุทธปรินิพพาน๕๐๐ปี

คำว่าธรรมกาย ในพระไตรปิฎก นั้นมี

หลวงปู่ฯ พระมงคลเทพมุณี สละชีวี จึงค้นพบ

ไม่รู้จักศูนย์กลางกาย ไปพระนิพพานไม่ถูก

ถูกจูงจมูก ว่า พระนิพพาน สุญญตา

เข้าใจว่าพระนิพพานไม่มี เป็นสูญ น่าเวทนา

หมู่มารหัวเราะร่า ชอบใจ

สมาธินอกศูนย์กลางกาย ใช่ มีฤทธิ์

แต่ประสิทธิ..ภาพ สู้มารไม่ได้

หมู่มารจึงหัวเราะ ชอบใจ

เมืองไทย จึงอลเวง หมู่มารไม่เกรงใจพระ

สุขสมปราถนา ไม่ใช่มาจาก รวยทรัพย์

แต่มันมากับ ทานบารมี

อายุ วรรณะ สุขะ พละ สี่อย่างนี้

ชีวี..ขาดไม่ได้ ตายทั้งเป็น

ทรัพย์สมบัติ ขาดไม่ได้ ใครๆรู้

แต่ต้องเป็นผู้ สั่งสมทานบารมี

มิฉนั้น สมบัติเป็นวิบัติ สุดคาด อัปปรี

เหมือนเหล็กดี มีสนิม ทำลายล้าง

สติสัมปชัญญะ ท่านจึงว่า มีอุปการะอย่างยิ่ง

ทำใจให้หยุดนิ่ง ที่ศูนย์กลางกาย

ดื่มด่ำธรรมสุข สุขทางใจ

เกิดบารมีใหญ่ ดังได้แก้วสารพัดนึก

;;;;;;;;;;

ถ้าไม่กตัญญู (จะไม่รู้จักทาน):: บุญให้กำลังใจ และสำคัญหลาย ให้โชคดี อดทนอดกลั้น ท้อแท้ไม่มี กำลังใจดี มีโชคชัย

ถ้าไม่กตัญญู
(จะไม่รู้จักทาน)

บุญให้กำลังใจ

และสำคัญหลาย ให้โชคดี

อดทนอดกลั้น ท้อแท้ไม่มี

กำลังใจดี มีโชคชัย

ด้วยบุญเป็นธาตุสุขสำเร็จ

ขจัดทุกข์ต้นเหตุ กิเลสตันหา

ขยันเพียงกาย ไม่ได้ดอกหนา

เหมือนว่า เกาไม่ถูกที่คัน

แม้จน จึงต้องทนรักษาศีล

 ทานเป็นอาจิน สม่ำเสมอ

ทำกับพ่อแม่ นั่นแหละเธอ

อย่าทำเซ่อ มองไปไกล

ไม่กตัญญู แล้วจะไม่รู้จักทาน

ไม่รู้จักพระท่านผู้ทรงศีล

 จะงมงาย โง่งม จมดิน

แม้ทานหมดสิ้น ได้บุญนิดเดียว

หลังตาย จึงจะรู้ได้

สุดเสียใจ ไม่ได้ทำกับเนื้อนาบุญ

ความพยายามทั้งหลาย แทบสูญ

คนไม่รู้จักบุญ ใจขุ่น น่าเวทนา

ทุกวันนี้ คนดีหายาก

ศีลธรรมเสื่อมโทรมหนัก มักเอา

มือใครยาว สาวได้สาวเอา

ยิ่งเอายิ่งได้ คล้า่ยอย่างนั้น

 ดูหนังไม่จบม้วน ด่วนสรุป

ต้องพรูฟพิสูจน์ ทั้งม้วน

ตั้งแต่ต้นจนจบ ครบกระบวน

อย่าพึ่งด่วนตัดสินใจ

วงจรชีวิตยาวนัก

เกินกว่าจัก คิดได้

กองกระดูกที่ตาย

เปรียบได้ สูงใหญ่กว่าภูเขา

น้ำตาที่ร้องไห้มากมาย

หลายกว่าน้ำมหาสมุทร

ชีวิตมีแต่ทุกข์อุตลุด

เหล่ามนุษย์ยังสนุกสนาน

พระอริยะเจ้า ผู้ทรงญาณ

รู้เห็นเหตุการณ์เป็นไป

และผู้มีปัญญา เข้าใจได้
ศรัทธาหลาย จึงทุ่มเทใจทำบุญ

;;;;;;;;;;