ทุกข์กระหน่ำ
(สมกับใจดำของเรา)
ทาน คือการให้
ไม่ง่าย ดังคิด
จะต้องทานด้วยจิต
สุจริต มีปัญญา
ให้ สักแต่ให้
ไม่ใช่เท่านั้นหนา
สุ่มสี่สุ่มห้า
จะมีโทษ
โง่แล้วขยัน
น่าขันนัก
ไม่รู้จัก ทำดี
ต้องถูกดี ถึงดีและพอดี
เรื่องชาวนากับงูเห่า
เรารู้กัน มานาน
นั่นแหละท่าน
การให้ ไม่เป็น
ปริจจาคะทาน
คือการให้ ด้วยใจศรัทธา
หมายความว่า
จะต้องพิจารณา ผู้รับ
เกิดจิตเลื่อมใส
ใจเบิกบาน ระยิบระยับ
ให้แล้วก้มลงกราบ
รับบุญ อบอุ่นหลาย
ให้ผู้มีบุญคุณ
ใจอบอุ่น อู้ฟู่
ด้วยใจกตัญญู
กตเวที มีแต่เจริญ
เรียกว่า ปฏิการทาน
ให้ตอบแทนท่าน มันจำเป็น
ผู้มีปัญญา ท่านเน้น
ใครไม่เห็น เป็นคนพาล
สังคหทาน
คือการสงเคราะห์สังคม
นำสุขสม
สู่สังคมส่วนรวม
รวมทั้งการให้
ด้วยใจรักใคร่ เคารพ
เข้าน้อมนบ
พระ และคารวะผู้ใหญ่
ให้แล้วสุข
สนุก บันเทิงใจ
ได้ผู้หลักผู้ใหญ่
อยู่ใน ทิศเบื้องบน
อนุคหทาน คือการให้
ด้วยใจ เมตตา
มีใจกรุณา
เห็นใครได้ทุกขา อยู่ไม่ได้
เห็นคนยากจน
ขัดสน เดือดร้อน
เรื่องส่วนตัว วางก่อน
เข้าไปช้อน ข่วยเหลือเจือจุน
ถ้าเราไม่ช่วย
ใจไม่สวย ใจไม้ไส้ระกรรม
ทุกข์จะกระหน่ำ
สมกับความใจดำ ของเรา
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น