ถูกไม้ถูกค้อน
(ต้อนไล่ไปสู่โรงประหาร)
กิเลสกรรมวิบาก
บ่วงดัก ของพญามาร
อยู่ในวัฏฏะสงสาร
สรรพสัตว์จึง พากัน วนเวียนไป
หยุดไม่เป็น ออกไม่ได้
ชดใช้กรรม ด้วยวิบาก
กิเลสนำชัก
มิอาจจัก หยุดก่อกรรมอีก
สรรพสัตว์ทั้งหลาย
บ่ายหน้าวนเวียนไป ไม่รู้ที่
ยากเต็มที ที่จะพ้น
ด้วยเป็นคน มืดบอด
กิเลส ก่อเกิดตัณหา
พาสร้างกรรม
สร้างด้วยความ
สนุกสนาน และล้างผลาญกัน
ปลาใหญ่
ไล่กินปลาเล็ก น่าสงสาร
สมแก่การ กระทำชั่ว
ยอมตัว รับวิบาก
วนเวียนก่อเวร
สลับกันเป็น ผู้กระทำ
ทุกข์ระกรรม น้ำตาไหล
มากกว่าน้ำใน มหาสมุทร
สังขารถ้ากองได้
จะสูงใหญ่ กว่าภูเขาคิชกูฏ
พระโพธิสัตว์ ท่านสงสารสุด
จึงรุดสร้างบารมี
สรรพสัตว์ เหมือนวัวควาย
ถูกไล่ต้อน
ถูกไม้ถูกค้อน
ต้อนไล่ ไปสู่โรงประหาร
ถูกตีถูกทุบ
ล้มลุก คลุกคลาน
เป็นเวลายาวนาน
นับกาล ไม่ได้
ละกิเลสได้
จะต้องใช้ บารมีล้าง
เอาสติตั้ง
แล้วยับยั้ง อารมณ์
ข่มใจ
ในความรู้สึกที่ ขื่นขม
หมั่นอบรม ตนอย่างนี้
จึงจะหนี บ่วงดักได้
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น