อดกลั้นอดเปลี้ยว
(เดี๋ยวได้ดี)
อดเปลี้ยวไว้กินหวาน
เป็นคำขาน ที่คม
คนไม่นิยม อดไม่ได้
ใคร่กิน เดี๋ยวนั้น
ยั่วยวนเหลือเกิน จึงประมาท
ชาติคนพาล
บัณฑิตท่าน อนาถใจ
จึงเขียนไว้ เตือนสติ
อดเปลี้ยวไว้กินหวาน
ไม่นาน เกินรอ
เพียงแต่ขอ
ไม่ใจเร็ว ด่วนได้
แล้วสุขสมปราถนา
จะได้มา สมใจ
ทำดีจะได้ดีได้ ต้องถูกดี
ถึงดี และพอดี
ของดิบของเปลี้ยว
ต้องบ่มก่อน ห่อนกิน
นั่งสมาธิเป็นอาจิน
บ่มบุญญา เป็นบารมี
จงข้ามอุปสรรค
จักได้บุญ ประเสริฐศรี
เป็นบารมี อันประเสริฐ
เลิศกว่าสิ่งใด
เมื่อสูญเสียสิ่งใด
อย่ามัวน้อยใจ สิ่งนั้น
จงอดกลั้น อดเปลี้ยว
เดี๋ยวได้ดี
ขณะอด
บุญจะทดแทนขึ้น ทันที
เป็นบุญประเสริฐศรี
คุ้มกับค่าที่ อดทน
ต้องรู้จักกาล
จึงจะบริหาร ได้
ฝึกขันติเข้าไว้
จึงจะไม่ ประมาท ขาดสติ
เดินตามทางสายกลาง
ทางแห่ง ความดี
มีแต่ทำอย่างนี้
ไม่มี ทางอื่น
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น