วันอาทิตย์ที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2562

ไปไม่รอด (คนตาบอดสอดรู้):: อุเบกขา ปล่อยวาง คนละอย่างกับ ปล่อยทิ้ง เมตตากรุณามุทิตาจริง ไม่ปล่อยทิ้ง ดูดาย

ไปไม่รอด
(คนตาบอดสอดรู้)

อุเบกขา ปล่อยวาง
คนละอย่างกับ ปล่อยทิ้ง
เมตตากรุณามุทิตาจริง
ไม่ปล่อยทิ้ง ดูดาย

เหมือนให้เด็กหัดเดินเองบ้าง
แต่อย่าวางใจ
คอยดูแลอย่างชิดใกล้
คอยให้กำลังใจ ไม่ห่าง

มุทิตา ใจจะปีติ
รักบุตรเหลือที่ มีน้ำตาไหล
หรือมุทิตาคนอื่นคนไกล
ใจไม่ไปไหน หยุดนิ่ง

เมื่อใจหยุด จึงหลุดเข้ากลาง
ปล่อยวาง กายหยาบ
เหมือนกับ
สวมเสื้อผ้า

อุเบกขา
ใจจะหยุดนิ่ง ดิ่งไม่หยุด
มีความสุขสุดสุด
สุขนัก จากอุเบกขา

เห็นความอยุติธรรมอยู่ไม่ได้
ใส่ใจ นำพา
พร้อมหมู่คณะ
ทุ่มชีวา สร้างบารมี

ปล่อยทิ้ง คือดูดาย
ไม่ใช่ อุเบกขา
ใครจะเป็นจะตาย ไม่นำพา
นี่หละ ขาดมุทิตาดูดาย
เห็นความอยุติธรรม
แล้ววางเฉย จนเคยตัว
คนอย่างนี้น่ากลัว
เอาลอดแต่หัว ตัวไม่ลอด

ไม่ยอมสร้างบารมี
ชีวิตนี้ และชีวิตหน้า จะจอด
ชีวิตไปไม่รอด
เป็นคนตาบอด สอดรู้

เราเกิดมาสร้างบารมี
เพื่อหนี ทุกข์
จึงปล่อยวางเรื่องสนุก
ไม่คลุกคลี.. เมามัน

มีสติสัมปชัญญะ
มีปัญญา รู้ทัน
ว่าการมาในโลกนี้นั้น
มาสร้างบารมีกัน เท่านั้นเอง

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น